مکالمه در کلیسای جامع در 1950s پرو در دوران دیکتاتوری مانوئل اودریا رخ می دهد. بیش از آبجو و دریایی از کلمات آزادانه گفتگو، گفت و گو بین دو نفر، سانتیاگو و Ambrosia جریان است، که از زندگی عذاب خود و از تخریب و تخریب کلی است که به آرامی بر شهر خود را در حال صحبت است. ماریو وارگاس لوسا از طریق یک وب پیچیده اسرار و ارجاعات تاریخی، مکانیسم های ذهنی و اخلاقی را که حکومت قدرت و مردم پشت سر آن را کنترل می کند، تحلیل می کند.
خرید کتاب گفتگو در کاتدرال
جستجوی کتاب گفتگو در کاتدرال در گودریدز
معرفی کتاب گفتگو در کاتدرال از نگاه کاربران
از درگاه لاکرونیکا سانتیاگو بی هیچ عشق به خیابان تاکنا می‌نگرد: اتومبیل‌ها، ساختمان‌های ناموزون و رنگ‌باخته، چارچوب پر زرق و برگ پوسترها شناور در مه، نیمروز خاکستری. دقیقا در کدام لحظه پرو [تو بخوان امریکای لاتین] خود را به گا... داده بود؟
رمان این‌طور شروع میشه. مرور رو همین‌جا می‌شد تموم کرد
...
یوسا، کالبدشکاف دیکتاتوری
رمان گفتگو در کاتدرال حکایت سال‌های دیکتاتوری ژنرال اودریا در سال‌های دهه‌ی چهل و پنجاه پرو هست. سال‌هایی که تارهای دیکتاتوری تا مغز استخوان جامعه تنیده شده... خودش توی مصاحبه‌ای گفته
خشونت رژیم‌های دیکتاتور در همه‌ی طبقات جامعه و زندگی نفوذ و آن را آشفته میکند. نه فقط در عرصه‌ی سیاسی که به خانواده و کار و دانشگاه هم کشیده می‌شود. دیکتاتوری فسادآور است.
یوسا دو آشنای قدیمی، سانتیاگو و امبروسیو رو روبروی هم می‌شونه تا به بهانه‌ی مرور گذشته‌های این دو نفر سرکی بکشه به روزگار و زیست آدم‌های اون دوره. رمان هیچ قهرمانی نداره. سانتیاگو در قد و قواره‌ی قهرمان نیست... خود یوسا میگه:
سانتیاگو کمی منفعل عمل می‌کرد و در مقایسه با من آدم بدبینی بود. سانتیاگو از مشکلاتی که اطرافش را احاطه کرده بود، خسته شده بود و بخاطر فساد عمیقی که کشورش را در بر گرفته بود، دچار نوعی بدبینی و انفعال و تسلیم و گوشه‌گیری شده بود. او خودش را قربانی کرده بود و به همین خاطر تصور می‌کرد که در چنین کشوری با لایه‌های عمیق فساد و انحراف، هر آدمی که پیروز شود استثمارگر است. اما من به هیچ وجه مثل سانتیاگو فکر نمی‌کنم. بدبینی‌ای که سانتیاگو را فرا گرفته بود بسیار گسترده بود و این بدبینی در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین رخنه کرده و به خصوص روشنفکران و فعالان این کشورها را فرا گرفته بود. در آن دوران طبقه‌ی متوسط جامعه دچار انفعال بسیار زیادی شده بود و کارایی‌اش را در انجام کارها و تغییر دادن محیط از دست داده بود.
آمبروسیو هم بیشتر از اینکه در هیات قهرمان ظاهر بشه شخصیتش به ضدقهرمان‌ها پهلو می‌زنه. یکی از خاصیت‌های رمان‌های سوپر ماریو همینه. با اینکه رمان‌هاش پر از شخصیت هست اما هیچ کدوم قهرمان داستان نیستند؛ چون اساسا رمان‌هاش برنده‌ای نداره که بخواد قهرمانی توش وجود داشته باشه
...
نمیشه برای رمان یک خط داستان واحد رو تو چند خط بیان کرد. چون تعریف کردن خط داستانی رمان همان و دوباره‌نویسی این رمان همان. اما چیزی که برای من حیرت‌آور و طبیعتا حسادت‌برانگیز بود این واقعیت هست که یوسا این رمان رو تو سی و دو سالگیش نوشته. وقتی رمان رو می‌خونی و تشریح هول‌ناک جزئیات جامعه‌ای استبدادزده رو با کمکش تخیل می‌کنی-جامعه‌ای که اون‌قدر فاسد هست که کودتای علیه دیکتاتوریش هم بوی عفونت فساد میده- فقط می‌تونی انگشت به دهن بمونی که چطور امکان داره کسی توی این سن [و به عبارت درست‌تر تا این سن] تونسته باشه این‌قدر توی بطن ماجراها و حوادث اجتماعش حضور داشته باشه که به چنین درکی برسه
...
حسودیت رو می‌کنم سوپرماریو
دو نکته درباره‌ی ساختار رمان
یک. قبل از خوندن رمان بارها شنیده بودم ساختار روایی این رمان گفتگو هست و ناخودآگاه تصور می‌کردم که چیزی شبیه مکتب دیکتاتورهای سیلونه هست... یعنی الف تا یای رمان رو پینگ‌پونگ‌های گفتگوها پیش می‌بره. اما این‌طور نیست. رمان اساسش روی گفتگوها هست. اما این مانع از این نشده که نویسنده اینجا و اون‌جا سبک رایج تشریح و توصیف محیط و حالات درونی رو به کار ببره
دو. رمان توی چهار تا فصل روایت میشه که هر کدوم از فصل‌ها به چندین بخش تقسیم میشن. فصل اول با یه بخش اول فوق‌العاده شروع میشه. اما بخش‌های دو تا نهش یه افتضاح تمام‌عیار هست. خود یوسا میگه
البته اگر من قرار باشد دوباره همچون کتابی بنویسم، امروز دیگر از آن ساختار استفاده نخواهم کرد. ساختار روایی «گفت‌وگو در کاتدرال» در آن ایام بسیار مد و محبوب بود چون آن موقع، سالیان سال ادبیات آمریکای لاتین تحت تاثیر ویلیام فاکنر، جان دوس‌پاسوس و جیمز جویس بود. منظور این است که تحت تاثیر رمان‌های مدرن بود. اما امروز من دیگر آن طور رمان نمی‌نویسم، برای مثال «سوربز» هم کتابی درباره‌ی دیکتاتوری است اما در آن از ساختار کاملا، کاملا متفاوتی استفاده کرده‌ام، ساختاری که به ادبیات امروز شباهت بیشتری دارد.
رمان توی این بخش‌ها زورآزمایی‌های تکنیکی ضعیف و بی‌مزه‌ای هست که به هیچ دردی نمی‌خوره. تکنیک گفتگو در گفتگو نوشتن، یا گفتگوهای چند لایه‌ایش به شدت بی‌معنی و بی‌تاثیر هست. توضیح اینکه فرض کنید دو نفر با اسم های «الف» و «ب داریم که دارن با هم صحبت می‌کنن و دو نفر دیگه با اسامی «ج» و «د» که دارن توی یه زمان و مکان دیگه صحبت می‌کنن. حالا نویسنده میاد و ترتیب جمله‌های رو این‌جوری می‌چینه
الف
ج
ب
د
الف
ج
ب
د
این ساختار وقتی کاربرد داره که مثلا «الف» و «ب» در مورد گفتگوی «ج» و «د» صحبت بکنن و نویسنده با این تمهید به جای اینکه حرفای ج و د رو از زبون الف و ب به زبون بیاره از زبون خودشون به زبون بیاره. کاربرد دوم این ساختار وقتی هست که نویسنده بخواد آشوب و بی‌نظمی حاکم بر فضا رو تلقین کنه. کاری که نویسنده تونسته توی بخش آخر فصل سوم به خوبی از پسش بر بیاد
اما در ادامه رمان با فصول دوم و سوم معرکه و فصل چهارم خوبش پی گرفته میشه. نویسنده خودش رو و زبونش رو پیدا می‌کنه و آدم رو با روایت بی سر و ته و بی‌معنی اذیت نمی‌کنه
.
حرف آخر
رمان به قوت جنگ آخر زمان نیست؛ اما همچنان بسیار بسیار خوندنی هست. باید سور بز رو هم بخونم تا ببینم کجای این معادله قرار می‌گیره
سخنی با مخاطب سال 2100
سلام. وقتی داری این رو می‌خونی به احتمال قوی من مردم. شاید به نظرت عجیب بیاد که چرا به این رمان چهار ستاره دادم. اما واقعیت این هست که با اینکه می‌دونم این رمان از آزمون زمان زنده بیرون نمیاد و تو دوره‌ی شما زیاد ازش صحبت نمیشه اما توی دوره‌ی ما این رمان خونده میشه و درک میشه. از همین تونل زمان می‌بوسمت
مشاهده لینک اصلی
برخی از منتقدان این کتاب را برجسته ترین اثر یوسا میدانند.در این کتاب دو چیز بیش از هر چیز دیگر توجه خواننده را جلب میکند نخست وسعت دامنه ان و در بر گرفتن رویداد ها و شخصیت های متعدد است و دیگری ساختار پیچیده اش.زمینه کار یوسا در این رمان همچون اثار دیگرش بخشی از تاریخ معاصر پرو است که از دوران دیکتاتوری ژنرال اودریا (1948-56) تاحک.مت ویکتور بلائونده در اوایل 1960 را در برمیگیرد.
یوسا به جای آن که شخصیت دیکتاتور را محور اصلی داستان قرار دهد سراپای جامعه دیکتاتور زده را می کاود.جامعه ای که در آن همه آدم ها حتا آنها که کارگزار دیکتاتوراند خود را تباه شده می یابند
خواندن این داستان برای ما که دچار نوعی دیکتاتوری ایدئولوژیک هستیم بسیار لذت بخش است حسی شبیه این که در این نوع از بدبختی سیاسی و اجتماعی تنها نیستیم و گره کار فقط به دست خودمان گشوده خواهد شد شاید یکی از این راه ها همین کتاب خواندن باشد
------علی راد--
مشاهده لینک اصلی
سومین کتاب ماریو وارگاس لوسوس، از 50 سال و 60 سالگی به طرز عجیب و غریب وحشتناکی است که از طریق پرو به وقوع پیوسته است و هنوز هم در یک نوار با نام La Cathedral در فضای چند ساعته بیش از چند آبجو و چندین بسته سیگار گفته شده است. روایت فصل اول به طور خاص با هر جمله همراه با یک راوی متفاوت و جدول زمانی همراه است و گاهی اوقات بدون کمک متنی به جایی که مناسب است. و با این حال، خواننده بر روی این کلمات به سرعت در حال حرکت به عنوان در یک قایق سفید در نظر گرفته شده است. فصل دوم و فصل چهارم کمی بیشتر خطی هستند در حالی که فصل سوم یک نوع کودتای مشابه در فصل اول را با رویدادها و بازیگران در حال تغییر هر جمله دیگر توصیف می کند. در قلب همه این ها، اشراف و دوستان رژیم ادری Don @ GOLD BALL @ Fermin، پسرش @ Skinnny @ Superbrain @ Santiago، راننده Don Fermins (et plus si affinità ©) Ambroisio - این دو نفر آخر هستند کسانی که در حال حاضر در حال سخن گفتن از گذشته در نوار هستند. همچنین یک سری از روسپی ها وجود دارد - لا کوتیتا و @ لو موسا @ هورتنسایا، آمبروسیوس عشق واقعی آملیا، برادر سنتیاگوس @ اسپارکی @، خواهر او @ Tetà © @، برادرش @ Popeye @ - همه آنها کاملا گیج کننده و چه کسی می تواند Don Cayo @ Shithead @ Bermudez و منشا نابکار او را فراموش کند. ظهور و سقوط یک رژیم، عاشقان نزاع در فاحشهخانه ها، قتل عام تئاتری ... من هرگز نمی توانم بگویم که لورنزو یا لودویوو یا برخی از رانندگان و سرسپردگان دیگر چه کسانی بودند. و برای من که واقعا Hortensia کشته شده بود (نگران نباشید، این چیزی نیست که اسپویلر باشد) برای من روشن نیست. اگر به نظر می رسد خیلی زرق و برق دار است، شاید اولین جشن کت را به عنوان روایت ساده تر بخوانید. در همان سبک، خانه سبز توسط وارگاس لووسا به همان اندازه در ساختار روایت پیچیده است. گادیز این نوع روایت را در چند فصل از «تشخیصها» سعی کرد، اما IMHO، او را به این نتیجه نرساند که آن را با موفقیت به همان اندازه که وارگاس لوسا را در برگرفته است، به طور خلاصه، یک کتاب گیجکننده اما بسیار خوبی برای سیاستهای پرو در لنزهای اشراف و دشمنانش در مورد آبجو - یک کتاب جذاب است. توجه کنید که بعضی از مبانی این کتاب در زندگینامه MVLs، Fish in the Water توضیح داده شده است. این واقعا خواندنی جذاب است.
مشاهده لینک اصلی
خارق العاده! خارق العاده! Conversation در کلیسای جامع @ قطعا یک کار بزرگ از هنر، شاهکار واقعی است. این اولین کتابی بود که لووزا را خوانده بودم (پس از پیشنهاد توسط دوست من، Moeen) و من اکنون مشتاق خواندن برخی از او هستم. این هیچ یک از واقع گرایی جادویی نبود، اما هنوز یک شیوه داستان خالص آمریکای جنوبی است که اتفاق می افتد. این کتاب زمانی شروع می شود که روزنامه نگار سانتیاگو زاولا با پدربزرگ و پدربزرگ خود Ambrosio ملاقات می کند نوار @ کلیسای جامع @ برای داشتن آبجو و صحبت. آنها در مورد پست خود صحبت می کنند و داستان های مختلف را از زمان های بسیار قدیم تا کنون به یاد می آورند. کل کتاب (حدود 700 صفحه) داستانهایی است که این دو پیرمرد به یاد می آورند و آن را به یاد می آورند. بعلاوه از داستان های بزرگ، لوسا در دهان و مغز اشخاص خود قرار داده است،Conversation در کلیسای جامع @ موفقیت بزرگ در داستان است. همانطور که دو نفر مست می شوند، شروع به مخلوط کردن چیزها می کنند. نتیجه این است که تقریبا در همه جای کتاب، ما داستان های موازی داریم که همگی در همان زمان نقل شده اند. به طور خاص در زمانی که نوشیدنی ها بیشتر مست هستند، فصل هایی وجود دارد که در آن چهار داستان به طور همزمان گفته می شود، به طوری که هر جمله به یکی از آنها تعلق دارد و این احکام در هیچ نظم خاص قرار نمی گیرد. در واقع، زمان هایی وجود دارد که شما باید تصمیم بگیرید که جمله ای که خواندید متعلق به یک داستان یا دیگری است. به نظر می رسد حتی نویسنده نیز با شخصیت هایش مست می شود، از آنجایی که گاه گاه او شروع به گفتن داستان هایی درباره مکان هایی می کند که هیچ کدام از آنها در آنجا نبود. این داستان موازی داستان در کل کتاب نگهداری می شود، هرچند سبک آن را تغییر می دهد، یعنی زمانی که بچه ها بخشی از آگاهی خود را دوباره به دست می گیرند، آنها داستان های خود را در نوبت ها ادامه می دهند و در برش های بزرگتر: دو صفحه در هر نوبت. این کتاب را یک اثر هنری باشکوه ساخته است، یک بزرگ @ باید برای دوستداران رمان و کتاب واقعی @ برای هر کسی که هر روز بخواهد هر چیزی را بخواند را بخواند. او یک منبع عالی شادی و تعجب ساخته است، که من شک دارم آن را همیشه از دست می دهم. P.S: من باید از خدا سپاسگزارم که به ما عبدالله کوشیار داده است. من ترجمه خود را از این کتاب خواندم و باید اعتراف کنم که این بسیار عالی بود و اجازه دادم رمان را با قلب و با اطمینان بخورم.
مشاهده لینک اصلی
این بهترین رمان است که در 45 سال زندگی ام خوانده ام. احتمالا به دلیل این واقعیت است که Peruvian بودن باعث می شود احساس خوبی در آن وجود داشته باشد. من آن را به عنوان یک نقاشی بزرگ در مورد ذهنیت و احساسات مردم در پرو و به همین دلیل نه از مردم در بسیاری از کشورهای دیگر در آمریکای لاتین و احتمالا در سراسر جهان را ببینید، از آنجا که جستجوی قدرت مطلق ناگزیر منجر به فساد در همه جا. این یک نقاشی بزرگ و در واقع به یاد ماندنی ترین قصد رسیدن به «رمان کل» است که شاهد آن بودم. در یک روش موازی که \"یکصد سال تنهایی\" با زیبایی فراوان که احساسات کارائیب را از طریق Macondo نشان می دهد، این شاهکار بی رحمانه واقعیت خود را بدون هیچ جادویی در آن نشان می دهد حتی اگر برخی از واقعیت ها به نظر بسیاری از غربی ها باور نکردنی باشد. با گذشت زمان از این بنای تاریخی، حتی در پیش بینی رفتار انسانها، حتی در پیش بینی رفتار انسان نیز بهتر می شود و اثبات این است که واقعیت های مشابه با شخصیت های مختلف دوباره در پرو در پایان 90 سالگی با Fujimori و Montesinos انجام شد. سبک می تواند پیچیده باشد اما این را شخصی نکنید، آن را بخوانید، همانطور که از وقت اوقات فراغت خود لذت می برید، صبور باشید، به آرامی قطعه ای از این پازل کامل و بزرگ را بسازید و ببینید که چگونه همه چیز شروع به حس کردن می کند، شروع به قدردانی از شما می کند پانورامای کامل و شناسایی مفاهیم عمیق این دسته ساده از مقالات است که به دست یکی از بهترین نویسندگان این دنیا در پیام بی انتها از زندگی تبدیل شده است. از آن روز در اواسط 80 سالگی زمانی که من آن را بخوانم برای اولین بار زندگی من تغییر ناپذیر بود، جوانان من و دیدگاه های خوش بینانه سقوط غم انگیز واقعیت اما سقوط کرد. این را می توان به عنوان غیر ضروری دمی دیده می شود و قطعا غم انگیز است، اما اگر چه خواندن آن می تواند شبیه به گوش دادن به دکتر به شما بگویم که شما فقط چند ماه زندگی باقی مانده، شما می توانید یک هدیه ارزشمند از آن را به دست آورید. این می تواند به شما کمک کند که بر آنچه واقعا مهم است متمرکز شوید. شما همچنین می توانید آن را به عنوان یک تقدیر مدرنیسم زمانی که آن را دلالت پذیری است که در نهایت آنچه که پس از عمیقا ناشی از محیط اطراف خود را انتخاب کنید برای خود خود را انتخاب کنید. آن را بارها و بارها و بارها من آخرین صفحه خود را نزدیک، تایید تقریبا همه چیز فقط متاسفانه کوتاه است و این بسیار محدود است که ما می توانیم در مورد آن انجام دهیم، همه چیز از بین می رود و در نهایت با یا بدون شما پیچ می شود، فقط تمرکز بر آنچه شما می توانید انجام دهید، بهتر است و سعی کنید آن را انجام دهید و زمانی که آن را شکست بر. به احتمال بسیار زیاد، پس از 500 صد سال و به مرور، این رمان همچنان آن را خوانده و قدردانی می شود. به طعم شخصی من یک ستون اساسی از ساختمان ادبی جهانی است .------------------------- Esta es la mejor novela que he leÃdo en mis 45 Aà ± os de vida، probablemente siendo peruano sea، که در آن شما می توانید اطلاعاتی را که در اختیار شما قرار می دهد شناسایی کنید و از آن ها اطلاعاتی در اختیار شما قرار می دهد که در آن اطلاعات دقیق و دقیقی را در اختیار شما قرار می دهد و در این قسمت اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار می دهد. paios، sobretodo latinoamericanos. من به هیچ وجه نمیتوانستم به این موضوع اعتقاد داشته باشم و آن را به خوبی درک کنم. همانطور که در شکل زیر مشاهده میکنید، در صورت تمایل به استفاده از مروجهای جدید، این کار را برای شما انجام میدهیم و کارهایتان را با موفقیت انجام میدهید، در صورتی که با ما تماس داشته باشید، @ Conversación @ retrata con la frialdad de un forense su propia realidad que no tiene nada de mà ¡gica aunque para algunos pueda parecer a veces increÃble. Con una sensación de tiempo pendular la misma historia، con los mismos mà © todos pero diferentes protagonistas se repetirÃa hacia fines de los 90 con Fujimori y Montesinos.Del estilo ya se ha hablado mucho، hay que tener paciencia ya que cual conversación entre dos personas در صورت تمایل می توانید با استفاده از این نرم افزار به راحتی و با استفاده از ابزارهای مختلفی از قبیل: تعداد بسیار زیادی از مطالب را به عنوان تاریخ نگاشته اند، به همین دلیل است که نکته قابل توجهی در مورد نهایی شدن این نکته وجود دارد. این نکته به این معنی نیست که شما می توانید به راحتی و بدون هیچ مشکلی با دیگران به اشتراک بگذارید. a rusa de acontecimientos.Despuà © s de aquel lejano dÃa en los 80 en que la le a primera vez، y quiza porque lo hice precisamente cuando el Perú andaba tan @ jodido @، mi vida no volvió a ser l یک ماما، همه ما جوانان را دوست داریم، به طوری که ما می دانیم که این مظلوم واقع گرایانه است، اما ما نمی توانیم 90 ساله را به اتمام برسانیم. ما نمی توانیم این کار را انجام دهیم. من این کار را برای شما انجام می دهم و از این پس می توانید به راحتی و بدون هیچ مشکلی از آن استفاده کنید. همچنین می توانید با استفاده از این نرم افزار به راحتی و بدون هیچ مشکلی به اینترنت متصل شوید. o como con موراکامی en @ توکیو بلوز @ hta un impulso hacia el suicidio pero en fond fondo puedes interpre ...
مشاهده لینک اصلی
من باید اعتراف کنم که من شروع به صحبت با ماریو وارگاس لوساس در کلیسای جامع گفتم: بعد از اینکه یک دچس در فصل اول به صورت وحشیانه ای به قتل رسیده است، یک زن با مواد مخدر و حمله جنسی در فصل دوم (توسط، علاوه بر این، شخصیت های مخالف که تا به حال به نظر نمی رسد کاملا درک جنایات از اقدامات خود را)، من احساس می کنه مورچه غیر دوستانه به رمان است. با این حال، با سه فصل، من موضع خود را به طرز غیرمنتظره ای تمیز دادم و در فصل چهارم من در Vargas Llosas کاملا غریب اما صدای رواج قانع کننده بودم. چه چیزی بر من غلبه کرد؟ مطمئنا این پایان دادن به خشونت در این داستان تخریب و فساد در دهه 1950 پرو نبود، گرچه سیاست های جنسی به نحوی خود را از دست دادند. آنچه که واقعا مقیاس ها را نوشت و من را در رمان ورگاس للاستس در ردیف های 100 صفحه فروخت، ترکیبی منحصر به فرد از داستان غم انگیز و سبک روایت تجربی بود. Vargas Llosa چیزی با داستان داستان خود را اینجا انجام می دهد که Ive هرگز دقیقا مواجه شده است قبل از آن، و تکنیک من هر دو هیجان انگیز و موثر پیدا کرد. به عنوان بسیاری از رمان هایی که شخصیت اصلی به دنبال برگشت و تلاش برای ریشه کن کردن وقایع گذشته، گفتگو در کلیسای جامع چند لایه در ارائه آن است. در فصل اول ما طرح کلی چیزهایی را که در روزنامه های امروز (اوایل دهه 1960) اتفاق می افتد دریافت می کنیم: سانتائو زاولا، روزنامه نگار ناامید کننده، می خواهد سگ خود را در پوند بیاورد، با یک مرد مسن به نام آمبروسوی که یک بار برای پدر Santiagos کار کرده است، و دو نفر برای یک جلسه صحبت کردن و نوشیدن طولانی در یک نوار غواصی در نزدیکی می روند. در انتهای فصل اول، سانتیاگو، که حالا مستقل است، یک مقابله عصبانی با آمبروسیو را در مورد یک رویداد در گذشته متقابل خود آغاز می کند، اما Ambrosio مسئولیت را انکار می کند. سانتیاگو سپس با سگ خود به خانه می سوزاند و همسرش وعده می دهد که بدون خواندن او مجددا نوشیدنی می ماند. میزان فعالیت کنونی که در 20 صفحه اول به پایان رسیده است. در طول بقیه رمان 600 صفحه ای، ما چندین لایه و فلسفه های چند صدایی را که به سال های قبل از اینکه دیکتاتور مانوئل اودیاس 1948 به قدرت برسد، هنگامی که سانتیاگو یک دانش آموز دبیرستانی ایده آل گرا، وارد دانشگاه سان مارکوس شوید به تدریج، البته خواننده شروع به جمع کردن روابط پیرامون سانتیاگو و آمبروزو می کند، و فقط آنچه اتفاق افتاده است باعث ایجاد پویایی در فصل باز می شود. آنچه در مکالمه در کلیسای جامع، جدا از بسیاری از رمان های فلسکر به گذشته، رمان های چندگانه ای که خوانده می شود، این است که هر بخش از یک جمله به بعد می تواند در میان سه یا چهار صحنه متفاوت، نه فقط بین مجموعه های مختلف مردم، بلکه در زمان های مختلف متفاوت است. نتیجه یک همبستگی گاه به گاه با چالش، اما همیشه مجذوب کننده است. در موارد شدید، تکنیک ورگاس لوساس میتواند شبیه پاسپورت زیر باشد، که دارای چهار صحنه متفاوت است که در بالای یکدیگر قرار دارند: سانتیاگو و آمبروزیس در حال بارگزاری مجدد گذشته در نوار کلیسای جامع امروز؛ یک تظاهرات سیاسی در اوایل سال 1950 در حمایت از نامزد OdrÃist Emilio Arà © valo، که توسط نیروی مرد Trifulcio کار می کرد؛ یک سخنرانی در اواسط سال 1950 در میان سناتورهای آریو والو، سناتور لاندا و پدر سانتانگو، دان فرمن، در مورد تقلب انتخابات اخیر و افزایش قدرت سیاسی کایو برمه آبزی، رییس جمهور، و پلیس @ بازجویی @ انجام شده توسط دو Ambrosios همکاران خود، استخدام اراذل و اوباش Hipólito و Ludovico، برخی اوقات در اوایل 1950s. @ نه غمگین، اما چرا شما از آن خانه فرار کردید، پسر؟ @ Ambrosio می پرسد. Werent شما را در خانه با افراد خود را خوب؟ @ Don Emilio Arà © valo عرق بود؛ او دستهایش را که از هر طرف به او نزدیک شده بود تکان می داد، پیشانی اش را پاک کرد، لبخند زد، دست تکان داد، مردم را بر روی پلت فرم آغشته کرد، و صندلی چوبی به سمت دون امیلیو نزدیک شد. حالا نوبت شما بود، Trifulcio. @ خوب، به همین دلیل من را ترک کرد، @ Santiago می گوید. I خیلی خالص و ضخیم بود که باعث ناراحتی من در داشتن چنین زندگی آسان و داشتن یک پسر خوب بود. @ خنده دار این است که ایده او را به زندان نیاورد از آپارتمانی بیرون بیاید، @ Don FermÃn گفت. @ یا از Arbeláez یا Ferro. کسی که آنها را متقاعد کرد، کسی که اصرار داشت، برموداس بود. @ @ به طوری که خالص و ضخیم بود، فکر کردم که با کمی لخت شدن، من خودم یک مرد کوچک واقعی هستم، Ambrosio @ Santiago می گوید. @ این همه آن کار کارگردانی ناچیز مدیر نظم عمومی بود، منزه است، من نمی توانم فرو برد، @ سناتور لاندا گفت. Uplander Espina آن را اختراع کرد تا او بتواند توپ را به شخص دیگری برگرداند، اگر چیز بدی بود. @ Trifulcio آنجا بود، در پای پله ها، دفاع از جای خود را با آرنج خود، تف کردن بر روی دستش، نگاه او متعصبانه در دان پاهای امیلیوس که در حال نزدیک شدن بودند، با دیگران مخلوط می شدند، بدن او به شدت درازا بود، پای خود را به شدت روی زمین کاشته بود: نوبت او، نوبت او بود. @ شما باید آن را باور کنید زیرا آن ...
مشاهده لینک اصلی
من نمی دانم © در مورد این کتاب می گویند، من در انجام موسسات تحقیقات پ ± عنوان بسیار خوب نیست، و کمتر از زمانی که کتاب به عنوان خوب به عنوان یک © STE که من فقط به پایان رسید. بارگاس یوسا: دوباره یک نابغه لعنتی و در حال حاضر من می خواهم به خواندن تمام داستان libros.La خود را آغاز می شود که سانتیاگو می رود به دنبال سگ خود را به پوند، و با آمبروز، آشنایی قدیمی که راننده پدرش وجود داشته است. هر دو به یک نوار به نام La Catedral بروید و بین نوشیدنی ها و نوشیدنی ها، داستان های زندگی را از بین می برند. داستان زندگی که توسط یک دیکتاتوری مشخص شده است. بخش اول کاملا مخلوط است و موضوع را به داستان بسیار دشوار است. آنها به چهار داستان در همان فصل، شخصیت های مختلف می پردازند و در زمان های مختلف با هم، هر جمله را تغییر می دهند. اما پس از خواندن کمی شما به آن استفاده می شود و آن را آسان تر به دنبال است. سه قطعه آخر قطعات قدیمی تر دارند، تا زمانی که در نهایت آنها به تمام قطعات پازل پیوست. کسی که احساس می کند سرگیجه است، تسلیم نشوید. ارزش هر صفحه Si آتش به حال برای نجات یکی از رمان های من نوشته اند، salvarÃa این @ - ماریو بارگاس یوسا (1998)
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب گفتگو در کاتدرال
خرید کتاب گفتگو در کاتدرال
جستجوی کتاب گفتگو در کاتدرال در گودریدز
رمان این‌طور شروع میشه. مرور رو همین‌جا می‌شد تموم کرد
...
یوسا، کالبدشکاف دیکتاتوری
رمان گفتگو در کاتدرال حکایت سال‌های دیکتاتوری ژنرال اودریا در سال‌های دهه‌ی چهل و پنجاه پرو هست. سال‌هایی که تارهای دیکتاتوری تا مغز استخوان جامعه تنیده شده... خودش توی مصاحبه‌ای گفته
خشونت رژیم‌های دیکتاتور در همه‌ی طبقات جامعه و زندگی نفوذ و آن را آشفته میکند. نه فقط در عرصه‌ی سیاسی که به خانواده و کار و دانشگاه هم کشیده می‌شود. دیکتاتوری فسادآور است.
یوسا دو آشنای قدیمی، سانتیاگو و امبروسیو رو روبروی هم می‌شونه تا به بهانه‌ی مرور گذشته‌های این دو نفر سرکی بکشه به روزگار و زیست آدم‌های اون دوره. رمان هیچ قهرمانی نداره. سانتیاگو در قد و قواره‌ی قهرمان نیست... خود یوسا میگه:
سانتیاگو کمی منفعل عمل می‌کرد و در مقایسه با من آدم بدبینی بود. سانتیاگو از مشکلاتی که اطرافش را احاطه کرده بود، خسته شده بود و بخاطر فساد عمیقی که کشورش را در بر گرفته بود، دچار نوعی بدبینی و انفعال و تسلیم و گوشه‌گیری شده بود. او خودش را قربانی کرده بود و به همین خاطر تصور می‌کرد که در چنین کشوری با لایه‌های عمیق فساد و انحراف، هر آدمی که پیروز شود استثمارگر است. اما من به هیچ وجه مثل سانتیاگو فکر نمی‌کنم. بدبینی‌ای که سانتیاگو را فرا گرفته بود بسیار گسترده بود و این بدبینی در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین رخنه کرده و به خصوص روشنفکران و فعالان این کشورها را فرا گرفته بود. در آن دوران طبقه‌ی متوسط جامعه دچار انفعال بسیار زیادی شده بود و کارایی‌اش را در انجام کارها و تغییر دادن محیط از دست داده بود.
آمبروسیو هم بیشتر از اینکه در هیات قهرمان ظاهر بشه شخصیتش به ضدقهرمان‌ها پهلو می‌زنه. یکی از خاصیت‌های رمان‌های سوپر ماریو همینه. با اینکه رمان‌هاش پر از شخصیت هست اما هیچ کدوم قهرمان داستان نیستند؛ چون اساسا رمان‌هاش برنده‌ای نداره که بخواد قهرمانی توش وجود داشته باشه
...
نمیشه برای رمان یک خط داستان واحد رو تو چند خط بیان کرد. چون تعریف کردن خط داستانی رمان همان و دوباره‌نویسی این رمان همان. اما چیزی که برای من حیرت‌آور و طبیعتا حسادت‌برانگیز بود این واقعیت هست که یوسا این رمان رو تو سی و دو سالگیش نوشته. وقتی رمان رو می‌خونی و تشریح هول‌ناک جزئیات جامعه‌ای استبدادزده رو با کمکش تخیل می‌کنی-جامعه‌ای که اون‌قدر فاسد هست که کودتای علیه دیکتاتوریش هم بوی عفونت فساد میده- فقط می‌تونی انگشت به دهن بمونی که چطور امکان داره کسی توی این سن [و به عبارت درست‌تر تا این سن] تونسته باشه این‌قدر توی بطن ماجراها و حوادث اجتماعش حضور داشته باشه که به چنین درکی برسه
...
حسودیت رو می‌کنم سوپرماریو
دو نکته درباره‌ی ساختار رمان
یک. قبل از خوندن رمان بارها شنیده بودم ساختار روایی این رمان گفتگو هست و ناخودآگاه تصور می‌کردم که چیزی شبیه مکتب دیکتاتورهای سیلونه هست... یعنی الف تا یای رمان رو پینگ‌پونگ‌های گفتگوها پیش می‌بره. اما این‌طور نیست. رمان اساسش روی گفتگوها هست. اما این مانع از این نشده که نویسنده اینجا و اون‌جا سبک رایج تشریح و توصیف محیط و حالات درونی رو به کار ببره
دو. رمان توی چهار تا فصل روایت میشه که هر کدوم از فصل‌ها به چندین بخش تقسیم میشن. فصل اول با یه بخش اول فوق‌العاده شروع میشه. اما بخش‌های دو تا نهش یه افتضاح تمام‌عیار هست. خود یوسا میگه
البته اگر من قرار باشد دوباره همچون کتابی بنویسم، امروز دیگر از آن ساختار استفاده نخواهم کرد. ساختار روایی «گفت‌وگو در کاتدرال» در آن ایام بسیار مد و محبوب بود چون آن موقع، سالیان سال ادبیات آمریکای لاتین تحت تاثیر ویلیام فاکنر، جان دوس‌پاسوس و جیمز جویس بود. منظور این است که تحت تاثیر رمان‌های مدرن بود. اما امروز من دیگر آن طور رمان نمی‌نویسم، برای مثال «سوربز» هم کتابی درباره‌ی دیکتاتوری است اما در آن از ساختار کاملا، کاملا متفاوتی استفاده کرده‌ام، ساختاری که به ادبیات امروز شباهت بیشتری دارد.
رمان توی این بخش‌ها زورآزمایی‌های تکنیکی ضعیف و بی‌مزه‌ای هست که به هیچ دردی نمی‌خوره. تکنیک گفتگو در گفتگو نوشتن، یا گفتگوهای چند لایه‌ایش به شدت بی‌معنی و بی‌تاثیر هست. توضیح اینکه فرض کنید دو نفر با اسم های «الف» و «ب داریم که دارن با هم صحبت می‌کنن و دو نفر دیگه با اسامی «ج» و «د» که دارن توی یه زمان و مکان دیگه صحبت می‌کنن. حالا نویسنده میاد و ترتیب جمله‌های رو این‌جوری می‌چینه
الف
ج
ب
د
الف
ج
ب
د
این ساختار وقتی کاربرد داره که مثلا «الف» و «ب» در مورد گفتگوی «ج» و «د» صحبت بکنن و نویسنده با این تمهید به جای اینکه حرفای ج و د رو از زبون الف و ب به زبون بیاره از زبون خودشون به زبون بیاره. کاربرد دوم این ساختار وقتی هست که نویسنده بخواد آشوب و بی‌نظمی حاکم بر فضا رو تلقین کنه. کاری که نویسنده تونسته توی بخش آخر فصل سوم به خوبی از پسش بر بیاد
اما در ادامه رمان با فصول دوم و سوم معرکه و فصل چهارم خوبش پی گرفته میشه. نویسنده خودش رو و زبونش رو پیدا می‌کنه و آدم رو با روایت بی سر و ته و بی‌معنی اذیت نمی‌کنه
.
حرف آخر
رمان به قوت جنگ آخر زمان نیست؛ اما همچنان بسیار بسیار خوندنی هست. باید سور بز رو هم بخونم تا ببینم کجای این معادله قرار می‌گیره
سخنی با مخاطب سال 2100
سلام. وقتی داری این رو می‌خونی به احتمال قوی من مردم. شاید به نظرت عجیب بیاد که چرا به این رمان چهار ستاره دادم. اما واقعیت این هست که با اینکه می‌دونم این رمان از آزمون زمان زنده بیرون نمیاد و تو دوره‌ی شما زیاد ازش صحبت نمیشه اما توی دوره‌ی ما این رمان خونده میشه و درک میشه. از همین تونل زمان می‌بوسمت
مشاهده لینک اصلی
برخی از منتقدان این کتاب را برجسته ترین اثر یوسا میدانند.در این کتاب دو چیز بیش از هر چیز دیگر توجه خواننده را جلب میکند نخست وسعت دامنه ان و در بر گرفتن رویداد ها و شخصیت های متعدد است و دیگری ساختار پیچیده اش.زمینه کار یوسا در این رمان همچون اثار دیگرش بخشی از تاریخ معاصر پرو است که از دوران دیکتاتوری ژنرال اودریا (1948-56) تاحک.مت ویکتور بلائونده در اوایل 1960 را در برمیگیرد.
یوسا به جای آن که شخصیت دیکتاتور را محور اصلی داستان قرار دهد سراپای جامعه دیکتاتور زده را می کاود.جامعه ای که در آن همه آدم ها حتا آنها که کارگزار دیکتاتوراند خود را تباه شده می یابند
خواندن این داستان برای ما که دچار نوعی دیکتاتوری ایدئولوژیک هستیم بسیار لذت بخش است حسی شبیه این که در این نوع از بدبختی سیاسی و اجتماعی تنها نیستیم و گره کار فقط به دست خودمان گشوده خواهد شد شاید یکی از این راه ها همین کتاب خواندن باشد
------علی راد--
مشاهده لینک اصلی
سومین کتاب ماریو وارگاس لوسوس، از 50 سال و 60 سالگی به طرز عجیب و غریب وحشتناکی است که از طریق پرو به وقوع پیوسته است و هنوز هم در یک نوار با نام La Cathedral در فضای چند ساعته بیش از چند آبجو و چندین بسته سیگار گفته شده است. روایت فصل اول به طور خاص با هر جمله همراه با یک راوی متفاوت و جدول زمانی همراه است و گاهی اوقات بدون کمک متنی به جایی که مناسب است. و با این حال، خواننده بر روی این کلمات به سرعت در حال حرکت به عنوان در یک قایق سفید در نظر گرفته شده است. فصل دوم و فصل چهارم کمی بیشتر خطی هستند در حالی که فصل سوم یک نوع کودتای مشابه در فصل اول را با رویدادها و بازیگران در حال تغییر هر جمله دیگر توصیف می کند. در قلب همه این ها، اشراف و دوستان رژیم ادری Don @ GOLD BALL @ Fermin، پسرش @ Skinnny @ Superbrain @ Santiago، راننده Don Fermins (et plus si affinità ©) Ambroisio - این دو نفر آخر هستند کسانی که در حال حاضر در حال سخن گفتن از گذشته در نوار هستند. همچنین یک سری از روسپی ها وجود دارد - لا کوتیتا و @ لو موسا @ هورتنسایا، آمبروسیوس عشق واقعی آملیا، برادر سنتیاگوس @ اسپارکی @، خواهر او @ Tetà © @، برادرش @ Popeye @ - همه آنها کاملا گیج کننده و چه کسی می تواند Don Cayo @ Shithead @ Bermudez و منشا نابکار او را فراموش کند. ظهور و سقوط یک رژیم، عاشقان نزاع در فاحشهخانه ها، قتل عام تئاتری ... من هرگز نمی توانم بگویم که لورنزو یا لودویوو یا برخی از رانندگان و سرسپردگان دیگر چه کسانی بودند. و برای من که واقعا Hortensia کشته شده بود (نگران نباشید، این چیزی نیست که اسپویلر باشد) برای من روشن نیست. اگر به نظر می رسد خیلی زرق و برق دار است، شاید اولین جشن کت را به عنوان روایت ساده تر بخوانید. در همان سبک، خانه سبز توسط وارگاس لووسا به همان اندازه در ساختار روایت پیچیده است. گادیز این نوع روایت را در چند فصل از «تشخیصها» سعی کرد، اما IMHO، او را به این نتیجه نرساند که آن را با موفقیت به همان اندازه که وارگاس لوسا را در برگرفته است، به طور خلاصه، یک کتاب گیجکننده اما بسیار خوبی برای سیاستهای پرو در لنزهای اشراف و دشمنانش در مورد آبجو - یک کتاب جذاب است. توجه کنید که بعضی از مبانی این کتاب در زندگینامه MVLs، Fish in the Water توضیح داده شده است. این واقعا خواندنی جذاب است.
مشاهده لینک اصلی
خارق العاده! خارق العاده! Conversation در کلیسای جامع @ قطعا یک کار بزرگ از هنر، شاهکار واقعی است. این اولین کتابی بود که لووزا را خوانده بودم (پس از پیشنهاد توسط دوست من، Moeen) و من اکنون مشتاق خواندن برخی از او هستم. این هیچ یک از واقع گرایی جادویی نبود، اما هنوز یک شیوه داستان خالص آمریکای جنوبی است که اتفاق می افتد. این کتاب زمانی شروع می شود که روزنامه نگار سانتیاگو زاولا با پدربزرگ و پدربزرگ خود Ambrosio ملاقات می کند نوار @ کلیسای جامع @ برای داشتن آبجو و صحبت. آنها در مورد پست خود صحبت می کنند و داستان های مختلف را از زمان های بسیار قدیم تا کنون به یاد می آورند. کل کتاب (حدود 700 صفحه) داستانهایی است که این دو پیرمرد به یاد می آورند و آن را به یاد می آورند. بعلاوه از داستان های بزرگ، لوسا در دهان و مغز اشخاص خود قرار داده است،Conversation در کلیسای جامع @ موفقیت بزرگ در داستان است. همانطور که دو نفر مست می شوند، شروع به مخلوط کردن چیزها می کنند. نتیجه این است که تقریبا در همه جای کتاب، ما داستان های موازی داریم که همگی در همان زمان نقل شده اند. به طور خاص در زمانی که نوشیدنی ها بیشتر مست هستند، فصل هایی وجود دارد که در آن چهار داستان به طور همزمان گفته می شود، به طوری که هر جمله به یکی از آنها تعلق دارد و این احکام در هیچ نظم خاص قرار نمی گیرد. در واقع، زمان هایی وجود دارد که شما باید تصمیم بگیرید که جمله ای که خواندید متعلق به یک داستان یا دیگری است. به نظر می رسد حتی نویسنده نیز با شخصیت هایش مست می شود، از آنجایی که گاه گاه او شروع به گفتن داستان هایی درباره مکان هایی می کند که هیچ کدام از آنها در آنجا نبود. این داستان موازی داستان در کل کتاب نگهداری می شود، هرچند سبک آن را تغییر می دهد، یعنی زمانی که بچه ها بخشی از آگاهی خود را دوباره به دست می گیرند، آنها داستان های خود را در نوبت ها ادامه می دهند و در برش های بزرگتر: دو صفحه در هر نوبت. این کتاب را یک اثر هنری باشکوه ساخته است، یک بزرگ @ باید برای دوستداران رمان و کتاب واقعی @ برای هر کسی که هر روز بخواهد هر چیزی را بخواند را بخواند. او یک منبع عالی شادی و تعجب ساخته است، که من شک دارم آن را همیشه از دست می دهم. P.S: من باید از خدا سپاسگزارم که به ما عبدالله کوشیار داده است. من ترجمه خود را از این کتاب خواندم و باید اعتراف کنم که این بسیار عالی بود و اجازه دادم رمان را با قلب و با اطمینان بخورم.
مشاهده لینک اصلی
این بهترین رمان است که در 45 سال زندگی ام خوانده ام. احتمالا به دلیل این واقعیت است که Peruvian بودن باعث می شود احساس خوبی در آن وجود داشته باشد. من آن را به عنوان یک نقاشی بزرگ در مورد ذهنیت و احساسات مردم در پرو و به همین دلیل نه از مردم در بسیاری از کشورهای دیگر در آمریکای لاتین و احتمالا در سراسر جهان را ببینید، از آنجا که جستجوی قدرت مطلق ناگزیر منجر به فساد در همه جا. این یک نقاشی بزرگ و در واقع به یاد ماندنی ترین قصد رسیدن به «رمان کل» است که شاهد آن بودم. در یک روش موازی که \"یکصد سال تنهایی\" با زیبایی فراوان که احساسات کارائیب را از طریق Macondo نشان می دهد، این شاهکار بی رحمانه واقعیت خود را بدون هیچ جادویی در آن نشان می دهد حتی اگر برخی از واقعیت ها به نظر بسیاری از غربی ها باور نکردنی باشد. با گذشت زمان از این بنای تاریخی، حتی در پیش بینی رفتار انسانها، حتی در پیش بینی رفتار انسان نیز بهتر می شود و اثبات این است که واقعیت های مشابه با شخصیت های مختلف دوباره در پرو در پایان 90 سالگی با Fujimori و Montesinos انجام شد. سبک می تواند پیچیده باشد اما این را شخصی نکنید، آن را بخوانید، همانطور که از وقت اوقات فراغت خود لذت می برید، صبور باشید، به آرامی قطعه ای از این پازل کامل و بزرگ را بسازید و ببینید که چگونه همه چیز شروع به حس کردن می کند، شروع به قدردانی از شما می کند پانورامای کامل و شناسایی مفاهیم عمیق این دسته ساده از مقالات است که به دست یکی از بهترین نویسندگان این دنیا در پیام بی انتها از زندگی تبدیل شده است. از آن روز در اواسط 80 سالگی زمانی که من آن را بخوانم برای اولین بار زندگی من تغییر ناپذیر بود، جوانان من و دیدگاه های خوش بینانه سقوط غم انگیز واقعیت اما سقوط کرد. این را می توان به عنوان غیر ضروری دمی دیده می شود و قطعا غم انگیز است، اما اگر چه خواندن آن می تواند شبیه به گوش دادن به دکتر به شما بگویم که شما فقط چند ماه زندگی باقی مانده، شما می توانید یک هدیه ارزشمند از آن را به دست آورید. این می تواند به شما کمک کند که بر آنچه واقعا مهم است متمرکز شوید. شما همچنین می توانید آن را به عنوان یک تقدیر مدرنیسم زمانی که آن را دلالت پذیری است که در نهایت آنچه که پس از عمیقا ناشی از محیط اطراف خود را انتخاب کنید برای خود خود را انتخاب کنید. آن را بارها و بارها و بارها من آخرین صفحه خود را نزدیک، تایید تقریبا همه چیز فقط متاسفانه کوتاه است و این بسیار محدود است که ما می توانیم در مورد آن انجام دهیم، همه چیز از بین می رود و در نهایت با یا بدون شما پیچ می شود، فقط تمرکز بر آنچه شما می توانید انجام دهید، بهتر است و سعی کنید آن را انجام دهید و زمانی که آن را شکست بر. به احتمال بسیار زیاد، پس از 500 صد سال و به مرور، این رمان همچنان آن را خوانده و قدردانی می شود. به طعم شخصی من یک ستون اساسی از ساختمان ادبی جهانی است .------------------------- Esta es la mejor novela que he leÃdo en mis 45 Aà ± os de vida، probablemente siendo peruano sea، که در آن شما می توانید اطلاعاتی را که در اختیار شما قرار می دهد شناسایی کنید و از آن ها اطلاعاتی در اختیار شما قرار می دهد که در آن اطلاعات دقیق و دقیقی را در اختیار شما قرار می دهد و در این قسمت اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار می دهد. paios، sobretodo latinoamericanos. من به هیچ وجه نمیتوانستم به این موضوع اعتقاد داشته باشم و آن را به خوبی درک کنم. همانطور که در شکل زیر مشاهده میکنید، در صورت تمایل به استفاده از مروجهای جدید، این کار را برای شما انجام میدهیم و کارهایتان را با موفقیت انجام میدهید، در صورتی که با ما تماس داشته باشید، @ Conversación @ retrata con la frialdad de un forense su propia realidad que no tiene nada de mà ¡gica aunque para algunos pueda parecer a veces increÃble. Con una sensación de tiempo pendular la misma historia، con los mismos mà © todos pero diferentes protagonistas se repetirÃa hacia fines de los 90 con Fujimori y Montesinos.Del estilo ya se ha hablado mucho، hay que tener paciencia ya que cual conversación entre dos personas در صورت تمایل می توانید با استفاده از این نرم افزار به راحتی و با استفاده از ابزارهای مختلفی از قبیل: تعداد بسیار زیادی از مطالب را به عنوان تاریخ نگاشته اند، به همین دلیل است که نکته قابل توجهی در مورد نهایی شدن این نکته وجود دارد. این نکته به این معنی نیست که شما می توانید به راحتی و بدون هیچ مشکلی با دیگران به اشتراک بگذارید. a rusa de acontecimientos.Despuà © s de aquel lejano dÃa en los 80 en que la le a primera vez، y quiza porque lo hice precisamente cuando el Perú andaba tan @ jodido @، mi vida no volvió a ser l یک ماما، همه ما جوانان را دوست داریم، به طوری که ما می دانیم که این مظلوم واقع گرایانه است، اما ما نمی توانیم 90 ساله را به اتمام برسانیم. ما نمی توانیم این کار را انجام دهیم. من این کار را برای شما انجام می دهم و از این پس می توانید به راحتی و بدون هیچ مشکلی از آن استفاده کنید. همچنین می توانید با استفاده از این نرم افزار به راحتی و بدون هیچ مشکلی به اینترنت متصل شوید. o como con موراکامی en @ توکیو بلوز @ hta un impulso hacia el suicidio pero en fond fondo puedes interpre ...
مشاهده لینک اصلی
من باید اعتراف کنم که من شروع به صحبت با ماریو وارگاس لوساس در کلیسای جامع گفتم: بعد از اینکه یک دچس در فصل اول به صورت وحشیانه ای به قتل رسیده است، یک زن با مواد مخدر و حمله جنسی در فصل دوم (توسط، علاوه بر این، شخصیت های مخالف که تا به حال به نظر نمی رسد کاملا درک جنایات از اقدامات خود را)، من احساس می کنه مورچه غیر دوستانه به رمان است. با این حال، با سه فصل، من موضع خود را به طرز غیرمنتظره ای تمیز دادم و در فصل چهارم من در Vargas Llosas کاملا غریب اما صدای رواج قانع کننده بودم. چه چیزی بر من غلبه کرد؟ مطمئنا این پایان دادن به خشونت در این داستان تخریب و فساد در دهه 1950 پرو نبود، گرچه سیاست های جنسی به نحوی خود را از دست دادند. آنچه که واقعا مقیاس ها را نوشت و من را در رمان ورگاس للاستس در ردیف های 100 صفحه فروخت، ترکیبی منحصر به فرد از داستان غم انگیز و سبک روایت تجربی بود. Vargas Llosa چیزی با داستان داستان خود را اینجا انجام می دهد که Ive هرگز دقیقا مواجه شده است قبل از آن، و تکنیک من هر دو هیجان انگیز و موثر پیدا کرد. به عنوان بسیاری از رمان هایی که شخصیت اصلی به دنبال برگشت و تلاش برای ریشه کن کردن وقایع گذشته، گفتگو در کلیسای جامع چند لایه در ارائه آن است. در فصل اول ما طرح کلی چیزهایی را که در روزنامه های امروز (اوایل دهه 1960) اتفاق می افتد دریافت می کنیم: سانتائو زاولا، روزنامه نگار ناامید کننده، می خواهد سگ خود را در پوند بیاورد، با یک مرد مسن به نام آمبروسوی که یک بار برای پدر Santiagos کار کرده است، و دو نفر برای یک جلسه صحبت کردن و نوشیدن طولانی در یک نوار غواصی در نزدیکی می روند. در انتهای فصل اول، سانتیاگو، که حالا مستقل است، یک مقابله عصبانی با آمبروسیو را در مورد یک رویداد در گذشته متقابل خود آغاز می کند، اما Ambrosio مسئولیت را انکار می کند. سانتیاگو سپس با سگ خود به خانه می سوزاند و همسرش وعده می دهد که بدون خواندن او مجددا نوشیدنی می ماند. میزان فعالیت کنونی که در 20 صفحه اول به پایان رسیده است. در طول بقیه رمان 600 صفحه ای، ما چندین لایه و فلسفه های چند صدایی را که به سال های قبل از اینکه دیکتاتور مانوئل اودیاس 1948 به قدرت برسد، هنگامی که سانتیاگو یک دانش آموز دبیرستانی ایده آل گرا، وارد دانشگاه سان مارکوس شوید به تدریج، البته خواننده شروع به جمع کردن روابط پیرامون سانتیاگو و آمبروزو می کند، و فقط آنچه اتفاق افتاده است باعث ایجاد پویایی در فصل باز می شود. آنچه در مکالمه در کلیسای جامع، جدا از بسیاری از رمان های فلسکر به گذشته، رمان های چندگانه ای که خوانده می شود، این است که هر بخش از یک جمله به بعد می تواند در میان سه یا چهار صحنه متفاوت، نه فقط بین مجموعه های مختلف مردم، بلکه در زمان های مختلف متفاوت است. نتیجه یک همبستگی گاه به گاه با چالش، اما همیشه مجذوب کننده است. در موارد شدید، تکنیک ورگاس لوساس میتواند شبیه پاسپورت زیر باشد، که دارای چهار صحنه متفاوت است که در بالای یکدیگر قرار دارند: سانتیاگو و آمبروزیس در حال بارگزاری مجدد گذشته در نوار کلیسای جامع امروز؛ یک تظاهرات سیاسی در اوایل سال 1950 در حمایت از نامزد OdrÃist Emilio Arà © valo، که توسط نیروی مرد Trifulcio کار می کرد؛ یک سخنرانی در اواسط سال 1950 در میان سناتورهای آریو والو، سناتور لاندا و پدر سانتانگو، دان فرمن، در مورد تقلب انتخابات اخیر و افزایش قدرت سیاسی کایو برمه آبزی، رییس جمهور، و پلیس @ بازجویی @ انجام شده توسط دو Ambrosios همکاران خود، استخدام اراذل و اوباش Hipólito و Ludovico، برخی اوقات در اوایل 1950s. @ نه غمگین، اما چرا شما از آن خانه فرار کردید، پسر؟ @ Ambrosio می پرسد. Werent شما را در خانه با افراد خود را خوب؟ @ Don Emilio Arà © valo عرق بود؛ او دستهایش را که از هر طرف به او نزدیک شده بود تکان می داد، پیشانی اش را پاک کرد، لبخند زد، دست تکان داد، مردم را بر روی پلت فرم آغشته کرد، و صندلی چوبی به سمت دون امیلیو نزدیک شد. حالا نوبت شما بود، Trifulcio. @ خوب، به همین دلیل من را ترک کرد، @ Santiago می گوید. I خیلی خالص و ضخیم بود که باعث ناراحتی من در داشتن چنین زندگی آسان و داشتن یک پسر خوب بود. @ خنده دار این است که ایده او را به زندان نیاورد از آپارتمانی بیرون بیاید، @ Don FermÃn گفت. @ یا از Arbeláez یا Ferro. کسی که آنها را متقاعد کرد، کسی که اصرار داشت، برموداس بود. @ @ به طوری که خالص و ضخیم بود، فکر کردم که با کمی لخت شدن، من خودم یک مرد کوچک واقعی هستم، Ambrosio @ Santiago می گوید. @ این همه آن کار کارگردانی ناچیز مدیر نظم عمومی بود، منزه است، من نمی توانم فرو برد، @ سناتور لاندا گفت. Uplander Espina آن را اختراع کرد تا او بتواند توپ را به شخص دیگری برگرداند، اگر چیز بدی بود. @ Trifulcio آنجا بود، در پای پله ها، دفاع از جای خود را با آرنج خود، تف کردن بر روی دستش، نگاه او متعصبانه در دان پاهای امیلیوس که در حال نزدیک شدن بودند، با دیگران مخلوط می شدند، بدن او به شدت درازا بود، پای خود را به شدت روی زمین کاشته بود: نوبت او، نوبت او بود. @ شما باید آن را باور کنید زیرا آن ...
مشاهده لینک اصلی
من نمی دانم © در مورد این کتاب می گویند، من در انجام موسسات تحقیقات پ ± عنوان بسیار خوب نیست، و کمتر از زمانی که کتاب به عنوان خوب به عنوان یک © STE که من فقط به پایان رسید. بارگاس یوسا: دوباره یک نابغه لعنتی و در حال حاضر من می خواهم به خواندن تمام داستان libros.La خود را آغاز می شود که سانتیاگو می رود به دنبال سگ خود را به پوند، و با آمبروز، آشنایی قدیمی که راننده پدرش وجود داشته است. هر دو به یک نوار به نام La Catedral بروید و بین نوشیدنی ها و نوشیدنی ها، داستان های زندگی را از بین می برند. داستان زندگی که توسط یک دیکتاتوری مشخص شده است. بخش اول کاملا مخلوط است و موضوع را به داستان بسیار دشوار است. آنها به چهار داستان در همان فصل، شخصیت های مختلف می پردازند و در زمان های مختلف با هم، هر جمله را تغییر می دهند. اما پس از خواندن کمی شما به آن استفاده می شود و آن را آسان تر به دنبال است. سه قطعه آخر قطعات قدیمی تر دارند، تا زمانی که در نهایت آنها به تمام قطعات پازل پیوست. کسی که احساس می کند سرگیجه است، تسلیم نشوید. ارزش هر صفحه Si آتش به حال برای نجات یکی از رمان های من نوشته اند، salvarÃa این @ - ماریو بارگاس یوسا (1998)
مشاهده لینک اصلی