نخستین رمان Doris Lessings که در آفریقای جنوبی تحت حکومت سفید قرار دارد، هر دو به عنوان ضرب المثلی از فروپاشی انسان و نقد اجتماعی بسیار زیبایی شناخته شده است. مری ترنر یک زن جوان با اعتماد به نفس و مستقل است که همسر افسرده و ناامید کننده یک کشاورز بی اثر و ناموفق است. اندکی بعد، سالیان دراز در مزرعه، آلودگی آهسته خود را می گیرند و ناامیدی ماری، تا زمانی که ورود سرنوشت ساز مضحک و خشن سیاه، موسی، پیشرفت می کند. مری و موسی - استاد و برده - در ترس و وحشت اند، در اینترنت جذابیت و انفجار قرار دارند.
چمن آواز می خواند چشم انداز تخیلی لسینگ را با خود به زودی به یاد می آورد
دوریس لسینگ از پدر و مادر بریتانیایی در ایران در سال 1919 متولد شد و با خانواده اش به رودزیا جنوبی رفت و هنگامی که او پنج ساله بود او در سال 1949 به انگلستان رفت و از آن زمان تاکنون زندگی کرده است. او نویسنده بیش از سی کتاب - رمان، داستان کوتاه، گزارش، اشعار و نمایشنامه است - و در میان مهم ترین نویسندگان دوران پس از جنگ در نظر گرفته شده است. جدیدترین آثار او شامل دو جلد از زندگینامه، زیر پوست من و پیاده روی در سایه، و یک رمان، ماره و دان است.
خرید کتاب علف ها آواز می خوانند
جستجوی کتاب علف ها آواز می خوانند در گودریدز
معرفی کتاب علف ها آواز می خوانند از نگاه کاربران
به دلایلی من قبل از این از خواندن Doris Lessing خوشم آمد. اولین رمان فوق العاده این است. این کاملا دردناک است که لسینس توضیح دهد که ازدواج دو نفر از کسانی که هرگز نباید ملاقات کرده و ازدواج نکرده اند، خوانده شود. این درد با ترس وحشتناک توصیف او از استثمار که توسط اروپاییان اشغالی بازدید شده بر جمعیت بومی مشاهده شده است، همسان است. نگرش آنها در یک بیانیه کوتاه خلاصه شده است: * فرد سفید ممکن است به یک بومی نگاه کند، که بهتر از یک سگ نیست. \"(صفحه 143) و البته پشت تمام سختی و نومیدی آفریقایی ها از آنها ترس داشت. انصراف درخشان از کل سیستم استعماری.
مشاهده لینک اصلی
خیلی چیزها در این رمان اتفاق می افتد، از بین بردن یک ازدواج که از ابتدای آپارتاید آفریقای جنوبی محکوم شده است، به ما نشان می دهد که چگونه دو نفر می توانند به راحتی و بدون زحمت در ایجاد هر گونه بدبختی با یکدیگر همکاری کنند. بومیان سراسر اطراف یک مزاحمت ضروری و خروجی دستی برای ناامیدی ناامیدی هستند. با مهارت فراوان بسیاری از جنبه های شخصیت های افراد به طور متوسط، از شخصیت های اصلی مری و دیک ترنر، به تجسم جامعه کشاورزی سفید پوست آفریقای جنوبی، چارلی اسلاتر، به تونی، انگلیسی به تازگی وارد سبز شده است، که به هیچ وجه قابل توجه نیست - جایی که من متوجه شدم که او کم اهمیت تر است در نمایش او از موسی، یکی از بومی ها که ما بلافاصله به عنوان قاتل ماری (مواجهه نیست هر چیزی). در حقیقت، قسمت هایی از این طرح وجود دارد که همگی آن را خوب نمی دانند یعنی فصل اول و آخر. نه این که طرح بسیار مهم است، و تنش بین تونی، چارلی و یک سرباز پلیس ضروری است که خواننده را در رسانه ها غوطه ور سازد و چهره ما را به شدت به فلسفه زندگی سفیدپوستان سوق دهد. با این حال، به پایان کتاب، هنگامی که ما به عنوان شخصیت (و یا احتمالا بیشتر) در مورد آنچه که اتفاق افتاده است، این واقعیت است که واقعا Tony واقعا هیچ چیز برای کمک به بحث در ابتدا هیچ. یا موسی کشتن مری (چرا؟ لازم است که رمان را به نزدیک بیاوریم، اما برای من آن را مصنوعی می گویند) حواس پرتی است. * اگرچه سخنرانیهای لسینگ از آفریقای جنوبی، از منابع دیگر روشن است که او (و نیز) رودزیا را در ذهن دارد.
مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب بسیار قدرتمند است که در دوران آپارتاید با نژادپرستی در آفریقای جنوبی مبارزه می کند. چه چیزی در مورد رمان چیره شد که توانایی ترس و نفرت ذاتی را که بین سفیدپوستان و سیاه پوستان وجود دارد را به گونه ای نشان می دهد که نشان می دهد که احساسات ناخودآگاه آنها چگونه است. سفیدپوستان عقیده دارند که بومیان غیر انسانی هستند و فقط برای خدمت به سفید پوستان خدمت می کنند. آنها مضطرب شدند اگر بومیان به زبان انگلیسی صحبت کنند، بسیاری معتقدند که باید آموزش ندهند. این کتاب با قتل مری، یک زن سفید توسط مأمور آفریقایی او آغاز می شود. همانطور که داستان پیشرفت می کند، ما یاد می گیریم چرا. او در تنفر از او در آنچه که او را به عنوان سوزش درک می کند، وحشیانه است، زمانی که همه او می خواهد یک آب آشامیدنی را با شلاق زدن او قرار دهد. پس از آن او رشد می کند تا از او بترسد زمانی که شوهرش او را پسر خانه اش می سازد. با این حال، آنچه او سرانجام او را به قتل می رساند، زمانی است که او را با کمک او به لباس و لباس خود، به او تحمیل می کند و او را به عنوان یک مرد شناخته نمی شود، بلکه تنها چیزی است که او را خدمت می کند. لسینگ عاقل به ما اجازه می دهد تا با مری، با وجود نگرش غیرمنطقی خود نسبت به سیاه پوستان، همدردی داشته باشد، با قرار دادن او در فقر شدید با یک شوهر مستبد و اشاره به اینکه توسط پدرش مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته است. این اولین کتاب Lessing بود که در سال 1950 منتشر شد. سال گذشته در سال 88 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.
مشاهده لینک اصلی
در این رمان ابتکاری، Doris Lessing در دهه 1940 درباره نژادپرستی در رودزیا جنوبی توضیح می دهد، در مورد یک زن تحت فشار از سوی جامعه به یک ازدواج غیرمعمول، در مورد یک تقسیم نژادی که منجر به (نه spoiler) قتل یک زن سفید پوست و دستگیری بنده سیاه آنچه که به عنوان یک رویکرد جرم وحشی نسبتا متوسط آغاز می شود، به زودی نژاد پرستی، کالسیسم و شرایط زنان در جهان پدرسالارانه را به خطر می اندازد و نتیجه گیری می کند که کشف روشنی از تنش جوشیدن بین کشاورزان سفید پوست و بومیان در آب و هوای استعماری آشفته است. . و هنگامی که یک مرد سفید پوست در آفریقا به صورت تصادفی به چشم های یک بومی نگاه می کند و انسان را می بیند (که دغدغه اصلی او برای اجتناب از آن است)، احساس گناه او، که او را انکار می کند، ناراحت کننده است و او را به ارمغان می آورد شلاق زدن @
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را خیلی دوست داشتم، حتی بیشتر متوجه شدم که این اولین رمان لسینگ بود که در سال 1950 نوشته شده بود. من نوشتم که نوشتن آن بسیار تحریک آمیز است، در حالیکه می توانم مناظر افریقایی و شخصیت های مفصل را در سرتاسر من تصویر کنم. من از طریق این کتاب کوتاه مدت کمی بیش از یک روز، همانطور که توسط داستان جذاب شدم، می خواستم بفهمم که چه اتفاقی افتاد. با این حال، در جایی به سمت انتها، داستان برای من فرار از بخار و نوعی از تمام جزئیاتی که Id قبلا دوست داشت، از بین رفته بود. در حالی که این کتاب عاشقانه تبدیل شده است، قطعا الهام بخش من برای مطالعه بیشتر از Doris Lessing و گسترش کمی که من در مورد زندگی او می دانم.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب علف ها آواز می خوانند
چمن آواز می خواند چشم انداز تخیلی لسینگ را با خود به زودی به یاد می آورد
دوریس لسینگ از پدر و مادر بریتانیایی در ایران در سال 1919 متولد شد و با خانواده اش به رودزیا جنوبی رفت و هنگامی که او پنج ساله بود او در سال 1949 به انگلستان رفت و از آن زمان تاکنون زندگی کرده است. او نویسنده بیش از سی کتاب - رمان، داستان کوتاه، گزارش، اشعار و نمایشنامه است - و در میان مهم ترین نویسندگان دوران پس از جنگ در نظر گرفته شده است. جدیدترین آثار او شامل دو جلد از زندگینامه، زیر پوست من و پیاده روی در سایه، و یک رمان، ماره و دان است.
خرید کتاب علف ها آواز می خوانند
جستجوی کتاب علف ها آواز می خوانند در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
خیلی چیزها در این رمان اتفاق می افتد، از بین بردن یک ازدواج که از ابتدای آپارتاید آفریقای جنوبی محکوم شده است، به ما نشان می دهد که چگونه دو نفر می توانند به راحتی و بدون زحمت در ایجاد هر گونه بدبختی با یکدیگر همکاری کنند. بومیان سراسر اطراف یک مزاحمت ضروری و خروجی دستی برای ناامیدی ناامیدی هستند. با مهارت فراوان بسیاری از جنبه های شخصیت های افراد به طور متوسط، از شخصیت های اصلی مری و دیک ترنر، به تجسم جامعه کشاورزی سفید پوست آفریقای جنوبی، چارلی اسلاتر، به تونی، انگلیسی به تازگی وارد سبز شده است، که به هیچ وجه قابل توجه نیست - جایی که من متوجه شدم که او کم اهمیت تر است در نمایش او از موسی، یکی از بومی ها که ما بلافاصله به عنوان قاتل ماری (مواجهه نیست هر چیزی). در حقیقت، قسمت هایی از این طرح وجود دارد که همگی آن را خوب نمی دانند یعنی فصل اول و آخر. نه این که طرح بسیار مهم است، و تنش بین تونی، چارلی و یک سرباز پلیس ضروری است که خواننده را در رسانه ها غوطه ور سازد و چهره ما را به شدت به فلسفه زندگی سفیدپوستان سوق دهد. با این حال، به پایان کتاب، هنگامی که ما به عنوان شخصیت (و یا احتمالا بیشتر) در مورد آنچه که اتفاق افتاده است، این واقعیت است که واقعا Tony واقعا هیچ چیز برای کمک به بحث در ابتدا هیچ. یا موسی کشتن مری (چرا؟ لازم است که رمان را به نزدیک بیاوریم، اما برای من آن را مصنوعی می گویند) حواس پرتی است. * اگرچه سخنرانیهای لسینگ از آفریقای جنوبی، از منابع دیگر روشن است که او (و نیز) رودزیا را در ذهن دارد.
مشاهده لینک اصلی
این یک کتاب بسیار قدرتمند است که در دوران آپارتاید با نژادپرستی در آفریقای جنوبی مبارزه می کند. چه چیزی در مورد رمان چیره شد که توانایی ترس و نفرت ذاتی را که بین سفیدپوستان و سیاه پوستان وجود دارد را به گونه ای نشان می دهد که نشان می دهد که احساسات ناخودآگاه آنها چگونه است. سفیدپوستان عقیده دارند که بومیان غیر انسانی هستند و فقط برای خدمت به سفید پوستان خدمت می کنند. آنها مضطرب شدند اگر بومیان به زبان انگلیسی صحبت کنند، بسیاری معتقدند که باید آموزش ندهند. این کتاب با قتل مری، یک زن سفید توسط مأمور آفریقایی او آغاز می شود. همانطور که داستان پیشرفت می کند، ما یاد می گیریم چرا. او در تنفر از او در آنچه که او را به عنوان سوزش درک می کند، وحشیانه است، زمانی که همه او می خواهد یک آب آشامیدنی را با شلاق زدن او قرار دهد. پس از آن او رشد می کند تا از او بترسد زمانی که شوهرش او را پسر خانه اش می سازد. با این حال، آنچه او سرانجام او را به قتل می رساند، زمانی است که او را با کمک او به لباس و لباس خود، به او تحمیل می کند و او را به عنوان یک مرد شناخته نمی شود، بلکه تنها چیزی است که او را خدمت می کند. لسینگ عاقل به ما اجازه می دهد تا با مری، با وجود نگرش غیرمنطقی خود نسبت به سیاه پوستان، همدردی داشته باشد، با قرار دادن او در فقر شدید با یک شوهر مستبد و اشاره به اینکه توسط پدرش مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته است. این اولین کتاب Lessing بود که در سال 1950 منتشر شد. سال گذشته در سال 88 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.
مشاهده لینک اصلی
در این رمان ابتکاری، Doris Lessing در دهه 1940 درباره نژادپرستی در رودزیا جنوبی توضیح می دهد، در مورد یک زن تحت فشار از سوی جامعه به یک ازدواج غیرمعمول، در مورد یک تقسیم نژادی که منجر به (نه spoiler) قتل یک زن سفید پوست و دستگیری بنده سیاه آنچه که به عنوان یک رویکرد جرم وحشی نسبتا متوسط آغاز می شود، به زودی نژاد پرستی، کالسیسم و شرایط زنان در جهان پدرسالارانه را به خطر می اندازد و نتیجه گیری می کند که کشف روشنی از تنش جوشیدن بین کشاورزان سفید پوست و بومیان در آب و هوای استعماری آشفته است. . و هنگامی که یک مرد سفید پوست در آفریقا به صورت تصادفی به چشم های یک بومی نگاه می کند و انسان را می بیند (که دغدغه اصلی او برای اجتناب از آن است)، احساس گناه او، که او را انکار می کند، ناراحت کننده است و او را به ارمغان می آورد شلاق زدن @
مشاهده لینک اصلی
من این کتاب را خیلی دوست داشتم، حتی بیشتر متوجه شدم که این اولین رمان لسینگ بود که در سال 1950 نوشته شده بود. من نوشتم که نوشتن آن بسیار تحریک آمیز است، در حالیکه می توانم مناظر افریقایی و شخصیت های مفصل را در سرتاسر من تصویر کنم. من از طریق این کتاب کوتاه مدت کمی بیش از یک روز، همانطور که توسط داستان جذاب شدم، می خواستم بفهمم که چه اتفاقی افتاد. با این حال، در جایی به سمت انتها، داستان برای من فرار از بخار و نوعی از تمام جزئیاتی که Id قبلا دوست داشت، از بین رفته بود. در حالی که این کتاب عاشقانه تبدیل شده است، قطعا الهام بخش من برای مطالعه بیشتر از Doris Lessing و گسترش کمی که من در مورد زندگی او می دانم.
مشاهده لینک اصلی