برنده جایزه پولیتزر 1921، عصر بیگناهی، پرتره استادانه ادیت وارتون از تمایل و خیانت در عصر طلایی قدیم نیویورک است، زمانیکه مردم جامعه "بیش از بیماری را به هراس رسانده اند".
این جهان جهان نیچل آرچر است زیرا او آماده می شود ازدواج زیبای اما متداول May Welland. اما هنگامی که کلینز مرموز الن اولنسکا پس از ازدواج فاجعه آمیز به نیویورک می رسد، آرچر عمیقا در عشق او زندگی می کند. آرچر از میان وظیفه و اشتیاق پاره شده است، تلاش می کند تصمیم بگیرد که یا شجاعانه زندگی خود را تعریف می کند یا بی رحمانه آن را نابود می کند.
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
معرفی کتاب عصر بی گناهی از نگاه کاربران
هر گاه صدای کلمه ی شمشیر را می شنوم (بطور قانونی نه خیلی اغلب)، فورا فکر می کنم اولنسکا. این به این معنی است که شخصیتهای این کتاب به یاد ماندنی هستند. درست مثل لیلی بارت در خانه MIRTH، Wharton یک داستان و مجموعه ای از شخصیت هایی را ایجاد می کند که خود را در ذهن خود قرار می دهند. بدیهی است که این امر توسط Wharton، داستان بسیار غم انگیز است، اما این نوعی آرام آرام است که پریشان است و پشت سر احزاب و آرزوها و عاشقانه ها پنهان می شود و این احساس نمی کند که از چنین عناصر اساسی محسوب می شود. Newland Archer شخصیت اصلی است، یک مرد ثروتمند در عصر طلایی نیویورک، که به طرز ناراحت در عشق با شاهزاده النه اولنسکا می افتد. البته او ازدواج کرده است؛ البته همسرش دوست داشتنی است؛ البته او هرگز نمی تواند عشق واقعی خود را فراموش کند. با وجود این، داستان هرگز احساس خستگی و تحمل پذیری نمی کند. وارتون یک سبک بسیار روان است که باعث می شود کار او به راحتی قابل خواندن و در دسترس باشد، به عنوان مخالف برخی از نویسندگان ستایش شده دیگر از این زمان. اگر شما از خانه و یا MIRTH لذت می برید و یا طرفدار GATSBY بزرگ، من فکر می کنم شما نا امید نخواهید شد توسط THE AGE OF INNOCENCE. پیدا کردن بررسی های بیشتر و bookish سرگرم کننده در http://www.princessandpen.com
مشاهده لینک اصلی
من بعد از گوش دادن به نصف این کار را انجام دادم. من نمی توانم آن را یک دقیقه دیگر تحمل کنم. ناراحتی من با کتاب است. من هیچ انتقادی در مورد نحوه خواندن کتاب صوتی ندارم. دیوید هوروویچ کتاب صوتی را بسیار خوب می کند. ادیت وارتون دقیقا طبقه بالا NYC از 1970s 1870 را نشان می دهد. من حتی می توانم تا آنجا که می گویم تصویر او آزار دهنده است. ما @ Age of Gilded @ در مینیاتوری تحویل داده ایم. این مارک تواین بود که این عبارت را در دهه 1920 تعبیر کرد و گفت که دهههای آخر قرن نوزدهم دوره ای بود که بر روی سطح شکوفا شد اما در زیر فاسد شده بود. و غمگین. زندگی دیگر لذت بردن از زندگی نیست بلکه محدودیت های عاطفی اجتماعی بی حد و حصر است. بنابراین، من از توصیف وارتونها انتقاد نمی کنم، من صرفا اظهار نظر خود را مبنی بر این که کتاب در دقت کامل آن یک کتاب بدون خجالت است. عشق بدون علاقه، خسته کننده و ناخوشایند است. نیو آرچر ازدواج مری ولاند است. او زیبا است و یک بازی کامل جامعه است. یا آن؟ هنگامی که شما در حال قدم زدن در پاشنه در عشق هستید، باید خودتان را متقاعد کنید که عشق شما چیست؟ در می آید پسر عموی ماری، الن اولنسكا، از همسرش، كلاس اولنسكی، از هم جدا شده است. تو صدای گرمی من را میشنوی؟ خوب داستان از ابتدا قابل پیش بینی است. در مورد تخفیف کتاب، من (مشاهده اسپویلر) [رفت و چک ویکی. دقیقا همان چیزی که من حدس زدم اتفاق افتاد. (پنهان کردن اسپویلر)] اگر من قصد دارم به داستان عشق من می خواهم شور. در ابتدا امیدوار بودم که ننگ زدن الن و بی احترامی کردن به کنوانسیون شاید داستان را نجات دهد. نه، او به اندازه کافی نبود پیام وارتون برای من فقط یک نقد وحشتناک است، نه یک محکومیت کامل. نگاهی به عنوان - عصر بی گناهی! این کتاب رمان دوازدهم نویسنده بود، که پس از جنگ جهانی اول زمانی که او در پنجاه سالگی اش بود نوشته شده بود. نوستالژی وارتون، عشق و عصیان گذشته، کتاب قدرت را از بین می برد. در این دو کتاب که توسط ادیت وارتون خوانده شده است، این و اتیان Frome، هر یک از ستاره ها، من بیشتر از این نویسنده خواندن نخواهم داشت.
مشاهده لینک اصلی
حدود یک دهه یا چند سال پیش در تلویزیون برای اولین بار در سال 1993 اقتباس فیلم این رمان را دیدم که با Michele Pfeiffer و Daniel Day-Lewis ستاره دار بود. این تاثیر عمیقی بر من گذاشت، به خصوص عملکرد وینون رایدر، بازیگر حمایت کننده ای که بازی می کرد، می توانست ولد باشد. پس از آن چند بار تکرار تکرار از آن را دیدم، که من را بیشتر فریب داد. هفته گذشته من در نهایت به خواندن رمان برنده جایزه پولیتزر رسیدم. قدرت نثر زیبای Wharton، همراه با پاتو داستان داستان عشق عجیب غم انگیز، آن را یک تجربه خواندن با شکوه است. آنچه که نویسنده به رمان، که در قرن نوزدهم نیویورک تنظیم شده است، بسیار بیشتر از پاتوس است از عشق ممنوع دیدگاه آشکار او به ریاکاری و تظاهر جامعه نیویورک در آنچه که «عصر طلایی» نامیده می شود، نشان می دهد که بالا رفتن طبقه بالایی اش باعث رشد و تربیت می شود، به این امر عمیق تر و عاطفی تر می زند در طول خواندن، این حس ناخوشایندی داشتم که به نظر میرسد نویسنده به نظر میرسد که مایکل ولداند و بسیاری از سرماخوردگیهایش را با تسلیم شدن بیشتر درمان کند. سپس از ویکیپدیا متوجه شدم که وارتون برای «عصر بیگناهی» به معنای «ریاضیات» برای رمان قبلیش «خانه میرح» بود، که در مورد همان موضوع بسیار انتقادی و بی رحمانه بود - اینکه چگونه قوانین اجتماعی محدود کردن آزادی فردی بود. این فقط نشان می دهد که چگونه فتیش های اخلاقی خاص و غیرمعمول می تواند تحت پوشش حفظ سنت های خانوادگی / اجتماعی باشد. من نمی دانم که آیا این فرد عجیب و غریب است یا نه، اما یک شخصیت در رمان من دوست دارم که خانم منسون منگوت، خوشبختانه چاق باشد، فقط به این دلیل که او در قصۀ خود به عنوان سخاوتمندانه و غیرواقعی است، همانطور که در قدردانی از غذا است. به همین ترتیب، فقط باید بگویم که من عاشق حلقه طنز به نام عنوان . احتمالا این عنوان از نقاشی توسط سر جاشوا ریونولدز الهام گرفته شده بود، که در اصل به نام یک دختر کوچولو نامیده شد و بعدا به عصر بی گناه تغییر یافت. این باعث می شود که من فکر کنم داستان قهرمانانه باید مایکل ولد باشد و نه رقصنده الن اولنسکا. بی گناهی Welland، \"innincible\" نوع بی گناهی، بی گناهی است که مهر و موم ذهن علیه تخیل و قلب در برابر تجربه است.
مشاهده لینک اصلی
** هشدار اسپویلر ** من فراموش کرده ام که چقدر دوست دارم Edith Wharton را بخوانم. او می تواند خلق یک نقطه خاص را در زمان کاملا از طریق هر دو اقدامات و افکار شخصیت ها و تنظیمات را ضبط کند. همانطور که کتاب را خواندم احساس بسیار زیادی داشتم، زیرا احساسات بازیکنان اولیه در داستان را احساس کردم. بی گناهی را می فهمید، اما پایبندی پایدار به نگه داشتن مرد. خلبان آرام با جامعه عالی نیویورک و النس تلاش برای صلح و آزادی خود را بدون ترس از تجاوز یا رد. من متوجه شدم که داستان در حال بارگیری آهسته است، که در ابتدا من را به ارائه این کتاب 4 ستاره، اما من تغییر آن را به 5، به خاطر من دوست دارم فکر می کنم که وارتون عمدا این کار را برای یک بار دیگر احساس خواننده را از آنچه که در این حلقه کوچک از رسم و رسوم وجود دارد، تحریک می کند، مشتاقانه منتظر اتفاقاتی می افتد. از آنجایی که آرچر که مایل است همه چیز را برای یک زن قربانی کند که من راضی نیست که او واقعا دوست داشته باشد، به زنها نیز احترام بگذارید. من فکر می کنم او بیشتر از عهده ی ایده ی الن، آنچه که او نمایانده بود، بیشتر دوست داشت، تمایل خود را به طور آشکارا درباره مسائل و نحوه ی ایستادن در این گروه از طریق مد، مدل مو و نحوه ی تزئین خانه اش، در این گروه بیشتر دوست داشت. من کمی ناراحتم از پایان، اما پس از آن چه من در محل آن انتظار می رود؟ این واقعیت که آرچر از آنچه انتظار می رود آخرین فرصت اوست تا ببیند، الن احساسات من را درک می کند که در عاشق بودنش نیست. زمان برای پر کردن خالی شدن آن برای یک زندگی دیگر تا به حال منتقل شده بود، چه خواهد بود نقطه آنها را با هم؟ و آیا این واقعا 30 سال پس از این واقعیت، تحریک احساسات قدیمی است؟ باز هم برای چه؟ بله، من با خانم وارتون موافق هستم که آرچر باید به تنهایی به اندازه کافی ترک کند؛ زیرا در آن لحظه چیزی به دست نمی آید. بعید است که دوباره این کتاب را بخوانم، اما خیلی خوشحالم که این را تجربه کردم.
مشاهده لینک اصلی
یک کتاب در دهه 1920 نوشته شده است. این اتفاق می افتد در دهه 1870. این مسئله این است که آمریکایی های غنی احمق هستند و جامعه را به زندگی خود هدایت می کنند.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب عصر بی گناهی
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
من بعد از گوش دادن به نصف این کار را انجام دادم. من نمی توانم آن را یک دقیقه دیگر تحمل کنم. ناراحتی من با کتاب است. من هیچ انتقادی در مورد نحوه خواندن کتاب صوتی ندارم. دیوید هوروویچ کتاب صوتی را بسیار خوب می کند. ادیت وارتون دقیقا طبقه بالا NYC از 1970s 1870 را نشان می دهد. من حتی می توانم تا آنجا که می گویم تصویر او آزار دهنده است. ما @ Age of Gilded @ در مینیاتوری تحویل داده ایم. این مارک تواین بود که این عبارت را در دهه 1920 تعبیر کرد و گفت که دهههای آخر قرن نوزدهم دوره ای بود که بر روی سطح شکوفا شد اما در زیر فاسد شده بود. و غمگین. زندگی دیگر لذت بردن از زندگی نیست بلکه محدودیت های عاطفی اجتماعی بی حد و حصر است. بنابراین، من از توصیف وارتونها انتقاد نمی کنم، من صرفا اظهار نظر خود را مبنی بر این که کتاب در دقت کامل آن یک کتاب بدون خجالت است. عشق بدون علاقه، خسته کننده و ناخوشایند است. نیو آرچر ازدواج مری ولاند است. او زیبا است و یک بازی کامل جامعه است. یا آن؟ هنگامی که شما در حال قدم زدن در پاشنه در عشق هستید، باید خودتان را متقاعد کنید که عشق شما چیست؟ در می آید پسر عموی ماری، الن اولنسكا، از همسرش، كلاس اولنسكی، از هم جدا شده است. تو صدای گرمی من را میشنوی؟ خوب داستان از ابتدا قابل پیش بینی است. در مورد تخفیف کتاب، من (مشاهده اسپویلر) [رفت و چک ویکی. دقیقا همان چیزی که من حدس زدم اتفاق افتاد. (پنهان کردن اسپویلر)] اگر من قصد دارم به داستان عشق من می خواهم شور. در ابتدا امیدوار بودم که ننگ زدن الن و بی احترامی کردن به کنوانسیون شاید داستان را نجات دهد. نه، او به اندازه کافی نبود پیام وارتون برای من فقط یک نقد وحشتناک است، نه یک محکومیت کامل. نگاهی به عنوان - عصر بی گناهی! این کتاب رمان دوازدهم نویسنده بود، که پس از جنگ جهانی اول زمانی که او در پنجاه سالگی اش بود نوشته شده بود. نوستالژی وارتون، عشق و عصیان گذشته، کتاب قدرت را از بین می برد. در این دو کتاب که توسط ادیت وارتون خوانده شده است، این و اتیان Frome، هر یک از ستاره ها، من بیشتر از این نویسنده خواندن نخواهم داشت.
مشاهده لینک اصلی
حدود یک دهه یا چند سال پیش در تلویزیون برای اولین بار در سال 1993 اقتباس فیلم این رمان را دیدم که با Michele Pfeiffer و Daniel Day-Lewis ستاره دار بود. این تاثیر عمیقی بر من گذاشت، به خصوص عملکرد وینون رایدر، بازیگر حمایت کننده ای که بازی می کرد، می توانست ولد باشد. پس از آن چند بار تکرار تکرار از آن را دیدم، که من را بیشتر فریب داد. هفته گذشته من در نهایت به خواندن رمان برنده جایزه پولیتزر رسیدم. قدرت نثر زیبای Wharton، همراه با پاتو داستان داستان عشق عجیب غم انگیز، آن را یک تجربه خواندن با شکوه است. آنچه که نویسنده به رمان، که در قرن نوزدهم نیویورک تنظیم شده است، بسیار بیشتر از پاتوس است از عشق ممنوع دیدگاه آشکار او به ریاکاری و تظاهر جامعه نیویورک در آنچه که «عصر طلایی» نامیده می شود، نشان می دهد که بالا رفتن طبقه بالایی اش باعث رشد و تربیت می شود، به این امر عمیق تر و عاطفی تر می زند در طول خواندن، این حس ناخوشایندی داشتم که به نظر میرسد نویسنده به نظر میرسد که مایکل ولداند و بسیاری از سرماخوردگیهایش را با تسلیم شدن بیشتر درمان کند. سپس از ویکیپدیا متوجه شدم که وارتون برای «عصر بیگناهی» به معنای «ریاضیات» برای رمان قبلیش «خانه میرح» بود، که در مورد همان موضوع بسیار انتقادی و بی رحمانه بود - اینکه چگونه قوانین اجتماعی محدود کردن آزادی فردی بود. این فقط نشان می دهد که چگونه فتیش های اخلاقی خاص و غیرمعمول می تواند تحت پوشش حفظ سنت های خانوادگی / اجتماعی باشد. من نمی دانم که آیا این فرد عجیب و غریب است یا نه، اما یک شخصیت در رمان من دوست دارم که خانم منسون منگوت، خوشبختانه چاق باشد، فقط به این دلیل که او در قصۀ خود به عنوان سخاوتمندانه و غیرواقعی است، همانطور که در قدردانی از غذا است. به همین ترتیب، فقط باید بگویم که من عاشق حلقه طنز به نام عنوان . احتمالا این عنوان از نقاشی توسط سر جاشوا ریونولدز الهام گرفته شده بود، که در اصل به نام یک دختر کوچولو نامیده شد و بعدا به عصر بی گناه تغییر یافت. این باعث می شود که من فکر کنم داستان قهرمانانه باید مایکل ولد باشد و نه رقصنده الن اولنسکا. بی گناهی Welland، \"innincible\" نوع بی گناهی، بی گناهی است که مهر و موم ذهن علیه تخیل و قلب در برابر تجربه است.
مشاهده لینک اصلی
** هشدار اسپویلر ** من فراموش کرده ام که چقدر دوست دارم Edith Wharton را بخوانم. او می تواند خلق یک نقطه خاص را در زمان کاملا از طریق هر دو اقدامات و افکار شخصیت ها و تنظیمات را ضبط کند. همانطور که کتاب را خواندم احساس بسیار زیادی داشتم، زیرا احساسات بازیکنان اولیه در داستان را احساس کردم. بی گناهی را می فهمید، اما پایبندی پایدار به نگه داشتن مرد. خلبان آرام با جامعه عالی نیویورک و النس تلاش برای صلح و آزادی خود را بدون ترس از تجاوز یا رد. من متوجه شدم که داستان در حال بارگیری آهسته است، که در ابتدا من را به ارائه این کتاب 4 ستاره، اما من تغییر آن را به 5، به خاطر من دوست دارم فکر می کنم که وارتون عمدا این کار را برای یک بار دیگر احساس خواننده را از آنچه که در این حلقه کوچک از رسم و رسوم وجود دارد، تحریک می کند، مشتاقانه منتظر اتفاقاتی می افتد. از آنجایی که آرچر که مایل است همه چیز را برای یک زن قربانی کند که من راضی نیست که او واقعا دوست داشته باشد، به زنها نیز احترام بگذارید. من فکر می کنم او بیشتر از عهده ی ایده ی الن، آنچه که او نمایانده بود، بیشتر دوست داشت، تمایل خود را به طور آشکارا درباره مسائل و نحوه ی ایستادن در این گروه از طریق مد، مدل مو و نحوه ی تزئین خانه اش، در این گروه بیشتر دوست داشت. من کمی ناراحتم از پایان، اما پس از آن چه من در محل آن انتظار می رود؟ این واقعیت که آرچر از آنچه انتظار می رود آخرین فرصت اوست تا ببیند، الن احساسات من را درک می کند که در عاشق بودنش نیست. زمان برای پر کردن خالی شدن آن برای یک زندگی دیگر تا به حال منتقل شده بود، چه خواهد بود نقطه آنها را با هم؟ و آیا این واقعا 30 سال پس از این واقعیت، تحریک احساسات قدیمی است؟ باز هم برای چه؟ بله، من با خانم وارتون موافق هستم که آرچر باید به تنهایی به اندازه کافی ترک کند؛ زیرا در آن لحظه چیزی به دست نمی آید. بعید است که دوباره این کتاب را بخوانم، اما خیلی خوشحالم که این را تجربه کردم.
مشاهده لینک اصلی
یک کتاب در دهه 1920 نوشته شده است. این اتفاق می افتد در دهه 1870. این مسئله این است که آمریکایی های غنی احمق هستند و جامعه را به زندگی خود هدایت می کنند.
مشاهده لینک اصلی