خیابان جدید گراب یک رمان جورج گیسینگ است که در سال 1891 منتشر شده است، که در محافل ادبی و روزنامه نگاری 1880s لندن تنظیم شده است.
جورج گیسینگ، در خیابان نیو گراب، مجددا یک میکروکومن جامعه ادبی لندن را ایجاد کرد، همانطور که او تجربه کرده بود. رمان او یک بار یک سند مهم اجتماعی و یک داستان است که ما را بی رحمانه به دنیای شیطان ادوین راردون، رمان نویس مبارزه و دوستان و آشنایان خود در خیابان گراب از جمله جاسپر Milvain، یک روزنامه نگار بلند پروازانه و آلفرد یول، تیره منتقد. در اینجا جیسسینگ جنگهای تلخ را به وجود می آورد (که در حراجی های مبهم و یا در اتاق خواندن موزه بریتانیا) بین یکپارچگی و دستورات بازار، فقر فقر و آسیب هایی که شکست و سختی ها به شخصیت انسانی می انجامد، به ارمغان می آورد و روابط
خرید کتاب خیابان نیوگراب
جستجوی کتاب خیابان نیوگراب در گودریدز
معرفی کتاب خیابان نیوگراب از نگاه کاربران
زمان خواندن این کتاب فوق العاده بود. به هر حال به طور کامل جذاب بود، مثل یک تریلر تقریبا. بخشی از آن خلق و خوی من بود، به عنوان من خوشحال بود و خواندن و تمرکز خوبی بود، و من فقط یک بار به چالش کشیدن از طریق ماه می Sinclairâ € ™ ثانیه گاه به گاه سرب، اما بسیار پاداش سازندگان، که به دقت بررسی و به روز رسانی داستان Gissingâ € ™ ثانیه و موضوع من پیدا کردم خیابان جدید گراب واقع در محل سکونت درست در قفسه های من است و فقط به اندازه کافی در مورد آن می دانم به درستی حدس بزنید که این یک پیشگویی غنی و کاملا مکمل برای سینکلر رمان، یک کتاب بهتر و مهم تر از بسیاری از . بخش بزرگی از این است که آن پر انرژی است، با شخصیت های بزرگ و رانندگی قوی روایت. خیلی، خیلی بهتر از موضع گیری دقیق این کتاب برای لذت بردن از وقت خود من، جورج جیسینگ بود وضعیت و ضرورت خود را هنگامی که او شروع به ساختن این به ظاهر استاندارد اواخر قرمز سه جانبه ویکتوریا. او از زندگی و قلبش نوشت و از داستان و کنوانسیون برای کشف عمیق ترین سطوح مبارزات شخصی و هنر خود استفاده کرد. نشانه هایی وجود دارد که جیسینگ، مانند بسیاری از نویسندگان، و شخصیت های خود را نیز در اینجا، خود را در مقابل دیوار با حس قوی اما شاید اغلب ناخودآگاه از هدف، تنظیم مرحله هنری و خلاقیت برای مبارزه با زندگی خود، کنار گذاشتن وجود دارد دستکش و دستکش هایش را به زحمت انداخت. برخی از این کتاب فوق العاده است، حداقل برای من بود، و آن را سرگرم کننده و قانع کننده بود در سراسر، یک جنگ تقریبا بدون هیچ مانعی از هنرمند ادبی با خود. کار در یک استودیو فیلم و در کسب و کار نشان می دهد شما دائما جذب و از سوی موضوع تابو نهایی، کسب و کار خود را دفع می شود. مخاطبان نمی خواهند فیلم هایی در مورد ساخت فیلم یا کسب و کار فیلم ها ببینند و یا آن را انجام دهند؟ فقط چند روز پیش، همانطور که من این کتاب را در حقیقت خواندم، من با یک نویسنده صحبت میکردم که گفته بود که او کم گذاشته و کار بر روی یک اسکریپت انجام داده است که همه، از جمله خودش، به او میگویند یکی از چیزهایی است که او نباید نوشتن یک داستان در مورد نوشتن اسکریپت. جالب اینجاست که رمان هالیوودی یک پیگیری جداگانه و به ظاهر قابل قبول است، یکی از فرم هایی که در مورد دیگران توضیح داده می شود. ادبیات و داستان، معادله ای متفاوت با چیزی شبیه به یک معادله ی مشابه دارد: داستان عجیب و غریب و bildungsroman، رمان ها به عنوان یک پرتره از هنرمند، به راحتی درک و حتی پایه و اساس، اما کتاب هایی که بیشتر در مورد ساخت کتاب ها نگران هستند قلمرو حیرت انگیز، به خصوص اگر آنها درباره ساخت پول در کتاب ها و واقعیات زندگی به عنوان یک نویسنده صحبت می کنند. ما می خواهیم کل سازمانی را به یک دسته بندی جداگانه و به نوعی بیشتر هماهنگ کنیم، سبک ژورنال بسیار جالب و لذت بخش از بیوگرافی ادبی، شاید مورد علاقه من، جایی که کشمکش ها و فتنه ها و قهرمانی و بشریت نویسندگان مورد مطالعه و کشف قرار گرفته است. در بیشتر موارد ما در مورد بیوگرافی های ادبی و بزرگ در مورد خواننده ها و جاودانگی صحبت می کنیم و بخشی از جذابیت این ژانر این است که آن را جاودانگی در خود تشکیل می دهد. موضوع این است که به یاد داشته باشید: ما ممکن است همیشه بر خلاف شکسپیر کار ساموئل جانسون را انجام ندهیم، اما ما همیشه از جانسون می دانیم و به یاد داشته باشید، به لطف بوسول. بوسوئل توضیح می دهد و به ما یادآوری می کند که جانسون به ما دیکشنری داده است، که او به ما کمک کرد تا شکسپیر را بخوانیم و از طریق نوشتن زندگی های شاعران، ژانری را که در آن زندگی می کنیم، به وجود آورد. و این شواهد بیشتر از جاودانگی جانسون و درک عمیق ادبیات و کارهای پیچیده آن است که او یک کتاب پیشگام درخشان دربارهی نویسندگی و زندگی ادبی، درباره نویسندهی که بزرگ یا جاودانه نبود، در زندگی خود را از وحشی. این کتاب در مورد زندگی، و در مورد دوستش، و در مورد کسب و کار کتاب ها و حامیان و پیچیدگی نویسندگی و شخصیت هنری است. این در مورد خیابان گراب است. نکته ها نشان می دهد که جورج گیسینگ می تواند نوشته های خوبی برای مجلات و ویرایش و ایجاد دیدگاه عملی از اولین کاراکتر های اصلیش، جاسپر Milvain را ایجاد کند. در عوض او مسیر قهرمان مبارزات، خلاق و محکوم رمان نویس، ادوین راردون را انتخاب کرد. در ابتدای کتاب Milvain می گوید که راردون، که برای او احترام و همدردی بزرگی دارد، شانس ندارد که او بتواند 100 پوند را برای رمان بعدیش بگذارد، اما بعدا فقط باید انجام دهد این همه دوباره ظاهرا این دقیقا همان وضعیت جیسینگ بود، همانطور که او نوشت خیابان گراب را نوشت. جیسینگ به این ترتیب، تخیل خود را در یک شیوه جذاب و مضر فروکاست، همانطور که او تحقیق می کند Reardon به فشار خلاقیت بر تقاضا، تبدیل شدن به مسدود شده و قادر به کار در سطح لازم برای حفظ و ساخت در پایه اولیه خود و وعده. Reardon به طور عمدی انتخاب های خود مخرب را انجام می دهد، به عنوان Gissing خود را ممکن است تمایل به انجام، و Gissing از تبار Reardon برای بررسی جزئیات و ناامیدی از شکست ادبی استفاده می کند. در همین حال، با این حال، Gissing نمودار داستان موازی از ...
مشاهده لینک اصلی
یک مطالعه شخصیت کاملا متوجه دو نویسنده در لندن در دهه 1880 است. اولین، جاسپر Milvain، یک شبکه ساز اعتماد به نفس است که تقریبا هر چیزی را برای رسیدن به شهرت و ثروت انجام خواهد داد و نوشتن می کند. دوم، ادوین راردون، فردی پر از افتخار است که وعده ادبی خود را با اولین رمانش به یاد می آورد، اما فشار تلاش برای تولید یک شاهکار دیگر به هیچ وجه، به آرامی او، همسر خود (به طور فزاینده ای خسته) و پسر نوزاد خود را به شرارت فقر. این دوگانگی واضح است: هک جوکی (جاسپر) در برابر رمان نویس جدی (ادوین). هر دو از شهرت و ثروت از طریق نوشتن خواسته اند، اما تلاش می کنند تا به دو روش کاملا متفاوت دست یابند. این کتاب به تنهایی نمیتواند، اما به جای این دو شخصیت - و بازیگران بزرگی از خانوادههایشان و همکاران نوشتن دوستانشان - در سالهای محوری که منجر به موفقیت یا شکست آنها میشود. وقتی ذکر می کنم این کتاب افسرده ترین است، از آنجا که Road خوانده می شود، احتمالا می توانید حدس بزنید کدام نویسندگان در نهایت رشد خواهند کرد. اما این به زیبایی نوشته شده است و حتی اگر جاسپر سرکش شرمنده باشد، من نمی توانستم کمک کنم اما او را تحمل کردم. اگرچه ادوین شخصیتی است که ما احتمالا با آن موافق هستیم (به هیچ وجه Gissing هر شخصیتی را در این کتاب ایجاد نکرده است، اما Edwins آشکارا Gissings خود را بیشتر از Jasper آشکار می کند)، بدون شک شکی نیست که جاسپر یک دوست بسیار سرگرم کننده (به جز مفید بودن) نیست. و اعتبار خود را به توانایی Gissings برای ایجاد شخصیت های کاملا شناخته شده که من بیشتر به دو شخصیت او در حاشیه کشیده شد: Biffen، رمان نویس که کار خود را حتی کمتر از ادوینز محبوب و Whelpdale، هک عمیق اما بدون اعطا که ناامید می شود در عشق با هر دختر بیش از پنج دقیقه متوالی صحبت می کند. این است که می گویند رمان بدون ناامیدی ناامید نشده است. اگر چه Gissing دارای یک مهارت برای دنبال کردن یک لحظه خوب در یکی از شخصیت های او با یک ضربه ویرانگر به شخصیت دیگر زندگی می کند. چنین زندگی نویسنده در قرن نوزدهم لندن است! مگر اینکه اسم شما دیکنز باشد، ظاهرا.
مشاهده لینک اصلی
Librivox در رابطه با پروژه گوتنبرگ ضبط می شود. داستان با دنیای ادبی که گیسینگ خودش تجربه کرده است، با دنیای ادبیات برخورد می کند. عنوان آن اشاره به خیابان لندن، خیابان گراب، که در قرن هجدهم متداول با ادبیات هک شد. به عنوان یک نهاد، خیابان Grub خود را در Gissingâ € ™ ثانیه دیگر وجود ندارد. دو کاراکتر مرکزی، جفت نویسندگان کاملا متضاد هستند: ادوین راردون، رمان نویس برخی از استعدادها اما چشم انداز تجاری محدود و مرد خجالتی مغزی؛ و جاسپر Milvain، یک روزنامه نگار جوان، کار سخت و قادر به سخاوتمندانه، اما cynical و بی پروا در مورد نوشتن و هدف آن در جهان مدرن (به عنوان مثال دیر ویکتوریا) (خلاصه ای از ویکی پدیا) افتتاح: فصل اول. مرد از روز او همانطور که Milvains نشستن برای صبحانه ساعت کلیسای کلیسای واتل بورو زد 8 این دو مایل دورتر بود، اما این سکته ها در صبح پاییز بسیار متمایز بود. جاسپر، گوش دادن قبل از اینکه تخم مرغ را ترک کند، با شادی بیان کرد: در حال حاضر یک مرد در لندن آواره شده است. مطمئنا لازم نیست که ما این را بفهمیم، خواهر ماد، به آرامی گفت. و در چنین لحظهای نیز! خواهرش دورا اعتراض کرد. کیه؟ خانم Milvain پرسید: نگاه کردن به پسرش با پیشانی تیز. من نمی دانم. این اتفاق افتاد که دیروز در مقاله ای که در دست داشتم چشمم را گرفتم که امروز صبح کسی در Newgate به دار آویخته شد. رضایت خاصی در انعکاس آن وجود دارد که خودش نیست. می گوید ماد می گوید: راه خودخواهانه ای برای نگاه کردن به چیزهاست. اینجا: http://www.gutenberg.org/files/1709/1... نمیتواند آن را برطرف کند - بد روی یک چوب درست در آنجا وجود دارد!
مشاهده لینک اصلی
خیابان جدید گراب. (1891). جورج جیسینگ *** 1 / 2. Gissing یک رمان نویس ویکتوریا بود که در رده رئالیسم قرار گرفت. او به عنوان یک مرد جوان به حال چرت زدن گذشته بود، اما در نهایت به یک کار نوشتن بستگی داشت. او نسبتا محبوب بود، اما هرگز به عنوان یک نویسنده به عنوان یک نویسنده اهمیتی نداشت. این رمان احتمالا بهترین در میان آثار باقیمانده او شناخته شده است، و از دانش او از جهان پس از نوشتن به عنوان پس زمینه او استفاده می کند. در آن، مسیرهای شغلی نویسندگان متعددی را دنبال می کنیم که همه تلاش می کنند تا رمان های موفقیت آمیز را از بین ببرند و از آن به طور قابل توجهی زندگی کنند. متاسفانه بسیاری از این نویسندگان هرگز ساخته نمی شوند. آنها با فقدان ایده ها و قالب هایی که توسط بزرگترین مشتریان، کتابخانه های وام دهی تحمیل شده اند، محدود می شوند. این یک نگاه عمیق به دنیای نوشتن و نشر است و امروزه دنیای ما بسیار متفاوت است. اگر چه این یک رمان بسیار طولانی است، به نظر می رسد که زمان پرواز بر روی بال - اگر چه آن را به من دو شب به دست آوردن از طریق آن.
مشاهده لینک اصلی
گاهی اوقات شهرت کشنده است: یک کتاب احساس می کند که توسط منتقدان به طور کامل از بین رفته است و شما خواندن آن احساس می کنید تقریبا بی ربط است. بنابراین با این کتاب. گفتگو گویندگی به ندرت به نظر می رسد مانند سخنرانی زنده، و یا به طرز وحشیانه ای پیش می آید که یک طرح دارد: آن را برای اطلاعات بر روی خواننده برای صفحه بعد از صفحه، بدون رحمت. شخصیت ها نگرش ها را نسبت به شخصیت ها دارند؛ سهام حوادث نازک و تکراری است. آنچه که از بین می رود، بینشی است که همه ی جورج اورول سریع به خالص و بطری بود. Gissing می دانست همه چیز در مورد درد و رنج مردم که برای آنها فشار فقدان فقر تضمین شده آنها هرگز آن را ترک کنند. شخصیت های جشن در آرایشگاه ها زندگی می کنند، اما برای همیشه ذهنی تلاش می کنند و محکوم به وحشی هایی که برای همسایگان خود دارند. آنها از طرفداران اوقات فراغت متنفر هستند، اما مردان خودخواه را با اشتیاق از بین می برند. با این حال، اثرات فقر بی رحم، آنها در برابر هر گونه تغییری مقاومت می کنند (که دخالت در آن است و تنها به این ترتیب همه چیز را بدتر می کند). این انگیزه بسیار ناسازگاری انگلیسی نسبت به طبقه و ثروت کاملا واقع گرایانه است و امروز هم صادق است.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب خیابان نیوگراب
خرید کتاب خیابان نیوگراب
جستجوی کتاب خیابان نیوگراب در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
یک مطالعه شخصیت کاملا متوجه دو نویسنده در لندن در دهه 1880 است. اولین، جاسپر Milvain، یک شبکه ساز اعتماد به نفس است که تقریبا هر چیزی را برای رسیدن به شهرت و ثروت انجام خواهد داد و نوشتن می کند. دوم، ادوین راردون، فردی پر از افتخار است که وعده ادبی خود را با اولین رمانش به یاد می آورد، اما فشار تلاش برای تولید یک شاهکار دیگر به هیچ وجه، به آرامی او، همسر خود (به طور فزاینده ای خسته) و پسر نوزاد خود را به شرارت فقر. این دوگانگی واضح است: هک جوکی (جاسپر) در برابر رمان نویس جدی (ادوین). هر دو از شهرت و ثروت از طریق نوشتن خواسته اند، اما تلاش می کنند تا به دو روش کاملا متفاوت دست یابند. این کتاب به تنهایی نمیتواند، اما به جای این دو شخصیت - و بازیگران بزرگی از خانوادههایشان و همکاران نوشتن دوستانشان - در سالهای محوری که منجر به موفقیت یا شکست آنها میشود. وقتی ذکر می کنم این کتاب افسرده ترین است، از آنجا که Road خوانده می شود، احتمالا می توانید حدس بزنید کدام نویسندگان در نهایت رشد خواهند کرد. اما این به زیبایی نوشته شده است و حتی اگر جاسپر سرکش شرمنده باشد، من نمی توانستم کمک کنم اما او را تحمل کردم. اگرچه ادوین شخصیتی است که ما احتمالا با آن موافق هستیم (به هیچ وجه Gissing هر شخصیتی را در این کتاب ایجاد نکرده است، اما Edwins آشکارا Gissings خود را بیشتر از Jasper آشکار می کند)، بدون شک شکی نیست که جاسپر یک دوست بسیار سرگرم کننده (به جز مفید بودن) نیست. و اعتبار خود را به توانایی Gissings برای ایجاد شخصیت های کاملا شناخته شده که من بیشتر به دو شخصیت او در حاشیه کشیده شد: Biffen، رمان نویس که کار خود را حتی کمتر از ادوینز محبوب و Whelpdale، هک عمیق اما بدون اعطا که ناامید می شود در عشق با هر دختر بیش از پنج دقیقه متوالی صحبت می کند. این است که می گویند رمان بدون ناامیدی ناامید نشده است. اگر چه Gissing دارای یک مهارت برای دنبال کردن یک لحظه خوب در یکی از شخصیت های او با یک ضربه ویرانگر به شخصیت دیگر زندگی می کند. چنین زندگی نویسنده در قرن نوزدهم لندن است! مگر اینکه اسم شما دیکنز باشد، ظاهرا.
مشاهده لینک اصلی
Librivox در رابطه با پروژه گوتنبرگ ضبط می شود. داستان با دنیای ادبی که گیسینگ خودش تجربه کرده است، با دنیای ادبیات برخورد می کند. عنوان آن اشاره به خیابان لندن، خیابان گراب، که در قرن هجدهم متداول با ادبیات هک شد. به عنوان یک نهاد، خیابان Grub خود را در Gissingâ € ™ ثانیه دیگر وجود ندارد. دو کاراکتر مرکزی، جفت نویسندگان کاملا متضاد هستند: ادوین راردون، رمان نویس برخی از استعدادها اما چشم انداز تجاری محدود و مرد خجالتی مغزی؛ و جاسپر Milvain، یک روزنامه نگار جوان، کار سخت و قادر به سخاوتمندانه، اما cynical و بی پروا در مورد نوشتن و هدف آن در جهان مدرن (به عنوان مثال دیر ویکتوریا) (خلاصه ای از ویکی پدیا) افتتاح: فصل اول. مرد از روز او همانطور که Milvains نشستن برای صبحانه ساعت کلیسای کلیسای واتل بورو زد 8 این دو مایل دورتر بود، اما این سکته ها در صبح پاییز بسیار متمایز بود. جاسپر، گوش دادن قبل از اینکه تخم مرغ را ترک کند، با شادی بیان کرد: در حال حاضر یک مرد در لندن آواره شده است. مطمئنا لازم نیست که ما این را بفهمیم، خواهر ماد، به آرامی گفت. و در چنین لحظهای نیز! خواهرش دورا اعتراض کرد. کیه؟ خانم Milvain پرسید: نگاه کردن به پسرش با پیشانی تیز. من نمی دانم. این اتفاق افتاد که دیروز در مقاله ای که در دست داشتم چشمم را گرفتم که امروز صبح کسی در Newgate به دار آویخته شد. رضایت خاصی در انعکاس آن وجود دارد که خودش نیست. می گوید ماد می گوید: راه خودخواهانه ای برای نگاه کردن به چیزهاست. اینجا: http://www.gutenberg.org/files/1709/1... نمیتواند آن را برطرف کند - بد روی یک چوب درست در آنجا وجود دارد!
مشاهده لینک اصلی
خیابان جدید گراب. (1891). جورج جیسینگ *** 1 / 2. Gissing یک رمان نویس ویکتوریا بود که در رده رئالیسم قرار گرفت. او به عنوان یک مرد جوان به حال چرت زدن گذشته بود، اما در نهایت به یک کار نوشتن بستگی داشت. او نسبتا محبوب بود، اما هرگز به عنوان یک نویسنده به عنوان یک نویسنده اهمیتی نداشت. این رمان احتمالا بهترین در میان آثار باقیمانده او شناخته شده است، و از دانش او از جهان پس از نوشتن به عنوان پس زمینه او استفاده می کند. در آن، مسیرهای شغلی نویسندگان متعددی را دنبال می کنیم که همه تلاش می کنند تا رمان های موفقیت آمیز را از بین ببرند و از آن به طور قابل توجهی زندگی کنند. متاسفانه بسیاری از این نویسندگان هرگز ساخته نمی شوند. آنها با فقدان ایده ها و قالب هایی که توسط بزرگترین مشتریان، کتابخانه های وام دهی تحمیل شده اند، محدود می شوند. این یک نگاه عمیق به دنیای نوشتن و نشر است و امروزه دنیای ما بسیار متفاوت است. اگر چه این یک رمان بسیار طولانی است، به نظر می رسد که زمان پرواز بر روی بال - اگر چه آن را به من دو شب به دست آوردن از طریق آن.
مشاهده لینک اصلی
گاهی اوقات شهرت کشنده است: یک کتاب احساس می کند که توسط منتقدان به طور کامل از بین رفته است و شما خواندن آن احساس می کنید تقریبا بی ربط است. بنابراین با این کتاب. گفتگو گویندگی به ندرت به نظر می رسد مانند سخنرانی زنده، و یا به طرز وحشیانه ای پیش می آید که یک طرح دارد: آن را برای اطلاعات بر روی خواننده برای صفحه بعد از صفحه، بدون رحمت. شخصیت ها نگرش ها را نسبت به شخصیت ها دارند؛ سهام حوادث نازک و تکراری است. آنچه که از بین می رود، بینشی است که همه ی جورج اورول سریع به خالص و بطری بود. Gissing می دانست همه چیز در مورد درد و رنج مردم که برای آنها فشار فقدان فقر تضمین شده آنها هرگز آن را ترک کنند. شخصیت های جشن در آرایشگاه ها زندگی می کنند، اما برای همیشه ذهنی تلاش می کنند و محکوم به وحشی هایی که برای همسایگان خود دارند. آنها از طرفداران اوقات فراغت متنفر هستند، اما مردان خودخواه را با اشتیاق از بین می برند. با این حال، اثرات فقر بی رحم، آنها در برابر هر گونه تغییری مقاومت می کنند (که دخالت در آن است و تنها به این ترتیب همه چیز را بدتر می کند). این انگیزه بسیار ناسازگاری انگلیسی نسبت به طبقه و ثروت کاملا واقع گرایانه است و امروز هم صادق است.
مشاهده لینک اصلی