"آتش کم فروغ" در سال 1962 برای نخستین بار منتشر و از همان ابتدا با استقبال خوبی از مخاطبان روبرو شد. اما این اثر با هر بار خواندن، مخاطب خود را با اندیشههایی تازه مواجه میکند. "آتش کم‌فروغ" قصیدهای است حماسی شامل 999 مصرع در چهار بخش، توسط جان فرانسیس شید، در طول بیست روز آخر زندگی او، در محل سکونتش در آمریکا سروده شد. در این اثر به وضوح می‌توان مضامینی سیاسی را مشاهده کرد. نویسنده دنیایی خیالی را به تصویر می‌کشد و خواننده نمیتواند بدون در نظر گرفتن حوادثی که در پی فروپاشی شوروی و شکل‌گیری اتحاد جماهیر به وقوع پیوسته، رمان را تفسیر کند.
اما این رمان، تنها یک اثر سیاسی نیست و از نظر ارزش‌ها و عناصر ادبی نیز بسیار قابل توجه است. بسیاری از منتقدان "آتش کم‌فروغ" را از نمونه‌های اولیه و از پیشگامان ادبیات پست مدرن می‌دانند و دلیل اصلی این امر را ساختار روایت داستان عنوان می‌کنند.
خرید کتاب آتش کم فروغ
جستجوی کتاب آتش کم فروغ در گودریدز
معرفی کتاب آتش کم فروغ از نگاه کاربران
از یک سو، با D.J. موافقم Enright، که این نوع از چیزها را نام برد، یک لحن از طریق یک سوراخ کلید @ - بسیار هوشمندانه است، اما آیا ارزش تلاش دارد؟ من فقط @ در مورد یک سوم از سه زبانه و پالو بالتیک در جوک - @ و من مطمئن هستم من هیچ نظری ندارم که رادیو غیر قابل اعتماد پنهان پشت پرده این @ واقعی @ نویسنده این کار - من هنوز هم در ولد فریبکار و سینمایی (یا به جای GIS) برای فضا و مکان. آیا ارزش تمام تلاش است؟ نه، احتمالا نه یک دانشگاه نخبه گرا فرانسه و روسیه در دانشگاه آمریکایی سرگرم کننده است: چه کسی مراقبت می کند؟ و بدتر از همه، بسیاری از جوک ها بر اعتقاد عجیب و غریب ناباکوف تکیه می کنند که عجیب بودن، ذاتا خنده دار است. (من حدس می زنم این عمدتا این است که گور ویدال را از این رمان قرار داده است.) بدیهی است که شما نمیتوانید این رمان گیج کننده را فقط یک بار بخوانید و امتیاز آن را به دست آورید. بنابراین، سه ستاره من بالاتر از تلاش @ first-go @ را در نظر بگیرید. اگر من برای خواندن دوم (یا احتمالا با متقاعد کردن علاقه مندان Ron Rosenbaum، یا Brian Boyd) مشغول به خوردنش هستم، این بازبینی را مطابق با آن انجام خواهم داد. چه کسی می داند شاید یک ستاره حتی یک ستاره را از دست بدهد (روی مجسمه ها زد، و غیره).
مشاهده لینک اصلی
سوالات مربوط به نویسنده، عدم اطمینان و غیره، که به طور طبیعی به هر خواننده از آتش پائین (که آیا تا به حال به نظر می رسید سایه یا Kinbote در همه وجود دارد، و اگر چنین باشد، آیا Shade اختراع Kinbote بود، یا بوتکین یا Kinbote-kin از سایه؛ آیا یک پادشاه، دیوانه یا نه، همیشه راه تبعیدی خود را به New Wye (Y) Appalachia از همان Zembla پیدا کرد؛ آیا سایه یا سایه های دیگر، کمتر فیزیکی، عبارات دیگری از فراتر از مرگ را فراتر گذاشت؟ در یک کشتی بوتکین-بت، آیا این همه خشمگینانه بود؟ ماریو، تب و فانتزی است که اتفاق افتاده است که در نتیجه اعدام یکی دیگر از خدایان از یک دانش آموز ناراحت کننده دانشگاهی، خاکستری، شاعر معتبر در اشتباه مسیر گلوله ای و غیره [نظریه ها فراوانند و جذاب هستند و من در اینجا نمی توانم اسپویلرها را به دست آورم، اما در خواندن کتابم نسبتا مطمئن هستم، و آنچه که \"سوء استفاده\" در نمایشگاه Terra ما قرار دارند]) واقعا برای خیر خالص، ثمربخش هستند سرگرمی، هنر عالی و سرگرم کننده است که این کتاب است. بازگشت به ناباکوف پس از یک تعطیل، مانند غوطه ور شدن در اقیانوس تابستان پس از سال ها از حمام های خفیف است. او استاد است این کتاب کمال است فوق العاده متعادل، درخشان، خنده دار، پیچیده بافته شده، با پروسس و شعر فراتر از مقایسه، کمال.
مشاهده لینک اصلی
دوستان، Goodreaders، طرفداران ناباکوف، کمک! من می بینم که چگونه این اتفاق می افتد: P100 (توضیحات Kinbote از پرواز پادشاه از طریق گذرگاه مخفی در کمد لباس خود را رفته) و Iâ € ™ m پرچم. پیش از این، تصمیم گرفتم که به عنوان خوانده ام از یادداشت های کلامی که باعث تحریک من شد، توجه نداشته باشم، اما با \"رامورز\" در \"p93\" (با \"ناپاکی\" و \"ناامید\"، \"پاریس\"، \"â € عنکبوت اسپکتروم، فانتزی فامیلی، و بسیاری دیگر در 10 صفحه قبل، من خیلی سست شدم و شروع به نوشتن کردم. من به صورت تصادفی به یک صفحه باز می گردم: «اما من اجازه نمی دهم که این جدول بندی مزخرف را دنبال کنم.» لطفا نه! یا این: «اثرات مرتبط مارکسیسم و فرویدپوستی که از آن صحبت شده است ...» بلگره! خوب، من این را می فهمم، Kinbote یک جنون آمیز و مهم و مهم است - بسیار شبیه هومبرت، اگر به درستی به یاد داشته باشم؟ و برای چند صفحه، برای طول پیش گفتار، این ممکن است غلبه بر. اما لعنت به نزدیکی کل کتاب به او؟ تقریبا هر هوادار ناباکوف ابتدا و ابتدای خود را ستایش می کند، اما در اینجا این سبک توسط Kinbote به دست می آید، و Kinbote's پنهانی است. شعر لحظات خود را داشت؛ پروس من به طور اتفاقی با زشتی ذاتی منفجر می شود، هیچ مقدار عجیب و غریب نمی تواند از بین برود. ناباکوف به عنوان یک نویسنده نثر، به نظر می رسد خسته، به سختی تلاش می کند، در پشت ماسک Kinbote امن، جایی که او می تواند هر گونه تمجید به شخصیت. حدس می زنم ناباکوف فکر می کند که کوروش کیهان را نفی می کند، اما من فکر نمی کنم. Heâ € ™ بازی به مخفف، showboating، ضربه همان یادداشت های احساساتی قدیمی است؛ این که همه چیز تا به حال کمی از لحن آن را آوانگارد نمی کند. بنابراین (در مقدمه به نسخه Everyman من) کسی می تواند به نام ریچارد رورتی با اطمینان چنین در مورد آنچه که \"خوب\" زمان \"Nabokov به ما می دهد، در مورد\" سعادت بسیار زیبایی \"؟ \"ما خیلی تعجب می کنیم که چرا Shade چنان غیر حساس و بی رحمانه بود که از مواد شگفت انگیز استفاده نکرد که دوستش Kinbote به طور مداوم او را تغذیه کرد.\" واقعا؟ مواد شگفت انگیز ؟! همه چیز به نظر می رسد مثل خیلی از کارتون های 2D به من - نه این که من کارتون ها را دوست ندارم، اما من به سادگی از این موضوع مراقبت نمی کنم. و من هیچوقت (همانطور که رورتی به آن اشاره می کند) را فراموش کرده ام جان یا هیزل سایه؛ برعکس، آنها همه چیز را به من در مورد اینجا اهمیت می دهند! اگر خلال آتش یک خیمه ای است که برای من ساخته شده است، ابتدا آن را فراموش کرده و بعدا به خاطر بیاورید که کار نمی کند. و نه، من نمی توانم در راه او [Kinbote] به طوری خود را نفوذ به آنچه که، در تئوری، تفسیر شعر، و نه â € œcompletely در Kinbote امید و ترس از دست رفته ، و نه از \"خواندن\" درباره خواسته های فالون های جوان \".\" برای کسانی که از ناراحتی ناراحت شده اند، از دست ندهید. من فکر می کنم شروع به فکر کردن کرده ام که یک خواننده محدود هستم، همیشه به دنبال بازتاب نگرانی های خودم هستم، زیرا آنچه الهام می گیرد و دیدگاه های خودم را در مورد داستان های منحصر به فرد الهام می گیرد. من خواندن آنچه که من دوست دارم (هرچند در بزرگترین معنی کلمه: گاهی اوقات \"چگونه\" ناراحت یا اشتباه گرفته می شود، یا ترسناک، تا زمانی که Iâ € ™ متر روشن شده). من خواندن آنچه که من را حرکت می دهد و من عجله دارم. کدام است که نمی گویم من کلمات خودم را پرت می کنند؛ سعی میکنم، واقعا امتحان کنم، برای لذت بردن / هضم / درک آنها. اما به ندرت قبل از کتاب می نشستم با این احساس که هیچ کاری نمی توانستم بکنم که بهتر از من خواندن کتاب را آموزش دهد. یکی دیگر از مفسران درباره رابطه نابوکوف با خوانندگانش سخن می گوید، و شاید این مشکل است، مطمئن باشید: شاید او فقط کار خود را در اغوا کردن من انجام دهد. اما با توجه به تعداد زیادی خواننده که به عنوان زیبا و سرگرم کننده و خنده دار به کار می روند، من فکر نمی کنم مشکل این باشد. واضح است که من فقط احساس حس شوخ طبعی یا طعم و مزه اش را به اشتراک نمی گذارم. (Shadow of the Shakespeare: \"شما به خصوص قسمتهای بنفش قدردانی می کنید؟\" \"سایه\": \"من، چارلز عزیزم، من بر روی آنها را به عنوان یک قاتل دلسوز در یک جایی از چمن که توسط دنیای بزرگ خراب شده است رول می کنم.\" در حالی که بعلاوه، متافیزیک، استعاره را تسکین می دهد، تن باعث می شود که من ناخوشایند باشد.) بنابراین، هر گونه قرص تلخ نابوکوف می خواهد من را ببلعد، فقط این، تلخ و شیرینی در اطرافش چیزی جز سس سویا نیست. و هر گونه سرنخ به جدول کلمات متقاطع در اینجا دفن شده اند، من نیاز به مراقبت از حل جدول کلمات متقاطع قبل از اینکه آنها را شکار کنید. (اعتراف: من به عنوان یک کلمه عبور نمی خواهم. شاید یک نقطه چسبنده باشد.) یکی از چیزهایی که من دوست دارم: ساختار، محبت. شعر خیالی که توسط مفسر خیالی رها شده است (یا این است؟) - این یک کلاسیک است! یکی از طرفداران بزرگ (طرفداران بزرگ) بورژس و دستگاه های مشابه آن است. اما من نیاز به کار دارم، برای پرداخت سود سهامی که ساختار معمولی آن را پرداخت نمی کند. و از این حذف، من باید بگویم \"Pierre Menard، نویسنده Quixote\" به نظر می رسد بسیار جسورانه و نوآورانه تر: برای نوشتن یک مقاله در مورد یک متن غیر ممکن است، یک متن نامرئی، با این حال متن که همه ما می دانیم و می توانید آن را بخوانید، در حال حاضر این ذهن خمیدگی است. اینترنت برای سرنخ هایی که به چه چیزی می تواند برای خوانندگان مهم باشد، اینترنت را اسکن کرده است. \"اهمیت عمیق تر آن می تواند باشد، اما اغلب من با یک دسته فوق العاده ای روبه رو هستم.\" (یک نفر در «ناظر» نه تنها رمان قرن بیستم را نام می برد، بلکه ادعا می کند که شعر در رمان ممکن است به نظر برسد ...
مشاهده لینک اصلی
من رابطه عجیب و غریبی با ناباکوف دارم من یک طراح پرویزهای درخشان و یک متفکر نوآورانه هستم، اما من در مورد کتابهایش بیش از حد زیاد حرف میزنم تا او را به حلقه درونی من تبدیل کنم. بخشی از مشکل این است که برای همه نوآوری های متافیزیکی او کار خود را در آن قلمرو ارزان تر است، همانطور که غالبا به عنوان نبوغ آن است - پایان دادن به خم شکنجه و دعوت به سرخ کردن، هر دو من را به عنوان مجریان اصلی تبدیل کردند. اگر این تنها مشکل من بود با او بود، پس این یک چیز است، اما او نخبه گرایی در تقریبا در هر صفحه نشان می دهد، طنز او اغلب به عنوان موفقیت آمیز است، و شخصیت های او ناسازگار است - برخی، مانند Pnin و Humbert Humbert زنده می مانند، دیگران مانند Cyncinatus C به نظر می رسد که به عنوان چیزی بیش از تصاویر یک نقطه وجود دارد. خندق Sinisters Krug مرتب کردن بر اساس آن خط است. هیچ کدام از این مهم در اینجا، هر چند. خالص آتش یک اثر نابغه نابالغ است که من بدون هیچ گونه رزرو آن را توصیه می کنم، و مادامی که آدا ثابت کند همانند است، این تنها کار نابغه نابالغ است که من بدون هیچ گونه رزرو در کاتالوگ نابوکوف توصیه می کنم. با این حال، اجازه دهید ما را کنار بگذاریم که چقدر بیشتر ادیان و نوآورانه و زیبایی شناسی زیبا و نزدیک به کمال من این رمان را از هر چیز دیگری پیدا می کنم توسط ایوان خواندن، زیرا نابوکوف این رمان لعنتی را که شایسته است با آن تشخیص و Catch-22 و گریه Lot 49 و عامل علف هرز و هر چیزی از بورژس به عنوان یکی از متداول ترین متون از پست مدرنیسم اولیه است. من مطمئنم که ناباکوف این طبقه بندی را نادیده میگیرد، اما نمیتواند انکار کند که او به خوبی با آن برخورد میکند، حداقل در اینجا. فرض این است که یکی از مکانهای شگفتآور برای یک رمان است که تا به حال درک شده است. جان شید یک شعر می نویسد. چارلز Kinbote، احتمالا اما احتمالا A.K.A. چارلز کاویر (نه، نه چارلز کاویر)، احتمالا و احتمالا A.K.A. ویسلاو بوتکین، در مورد شعر نظر می دهد، اما تفسیرش درباره شعر و بیشتر در مورد سرزمین خیالی اروپایی خیالی زامبرا است که او ممکن است یا نمی تواند از آن باشد و (نمایش اسپویلر) [ممکن است یا ناقص حاکم باشد - البته او همچنین می تواند یک مرد قدیمی و فرهیخته باشد و متقاعد شود که او پادشاه Zembla است، و توهم او بسیار شگفت آور است که Zembla می تواند به طور کامل اختراع خود را - من ترجیح می دهم این تفسیر، اما @ پادشاه @ nuttiness قطعا دارای شایستگی های آن است (پنهان کردن اسپویلر)]. به این معنی است که Kinbotes @ reflections @ در شعر Shades در واقع بازتاب در خود است، و او در واقع اصرار دارد چند بار که شید به طور عمدی در مورد او نوشت، که این امکان را نشان می دهد که سایه و Kinbote همان شخص، و یا که سایه Kinbotes اختراع ، گرچه من ترجیح می دهم فکر کنم که Kinbote و Shade جداگانه هستند و Kinbote فقط نوعی از عرفان های عرفانی است که شخص را به شعر خود تبدیل می کند. Kinbote با Shade در ایالات متحده ملاقات می کند و اصرار دارد که شاعران بهترین دوست را داشته باشند، هرچند روشن است که Shade او را بعضی از او را دوست ندارد و تنها او را از پذیرایی و تمجید بالقوه تحمل می کند. همه در حالی که Kinbote یا شاید Shade یا شاید هیچ یک از آنها توسط یک قاتل comically bungling که ممکن است یا نه Zemblan، و یا حتی واقعی است. همه در زیبا ترین زبان قابل تصور، با حس ظلمی از طنز و یک چشم انداز فوق العاده برای پوچ گفته شده است. لعنتیش با شکوه است خالص ترین سرگرمی شما با کانن است.
مشاهده لینک اصلی
همیشه ولادیمیر ناباکوف رابطه دوستانه و نفرت داشت. اولین بار من لولیتا را برداشت کردم، من فقط موفق به خواندن چند صفحه شدم، عمدتا به این دلیل که من نمیتوانستم موضوع را معده کنم. اما زبان خیلی زیبا و شاعرانه بود، بنابراین در دور دوم، من توانستم کتاب را تمام کنم. من از آن پشیمان نشدم، اما هنوز هم تا حدودی گیج شده بودم. آیا یک رمان درباره یک pedophile نیز می تواند یک اثر هنری باشد؟ طبیعت هنر چیست؟ در حال حاضر چیزی شبیه به Pale Fire اتفاق می افتد. این یک کار ادبی ساخته شده است که به من توصیه می شود که در مورد ماهیت واقعی آن فکر کنید. چه چیزی می تواند یک رمان در نظر گرفته شود؟ آیا می توانیم یک شعر - با مقدمه، تفسیر و شاخص آن - یک رمان؟ در یک مداخله پست مدرن، ناباکوف با تکنیک های روایی معمولی بازی می کند و به ساختن چیزی جدید می پردازد. شکل رمان منحصر به فرد است و من قطعا می توانم از آنچه نوحه سعی در دستیابی به آن داشتم را بپردازم، اما محتوای آن برای من کمی بیش از حد بود. بیش از حد همه چیز: حقایق، داستان، ادعاهای ادبی؛ این همه مخلوط کردن و ایجاد دیوار است که شما باید از طریق قدرت. در اصل این یک داستان در مورد یک شاعر آمریکایی جان شید و شعر او Pale Fire و یک شخص خاصی است که خود را برای ویرایش و نظر دادن به شعر می گیرد، و به همین دلیل بسیار جذاب است و شروع به خواندن ایده های خود می کند. اما این شخص مرموز چیست؟ آیا پادشاه سابق Zembla، چارلز معشوق، و یا فقط یک دیوانه با هویت دروغین است؟ چه کسی قاتل است؟ چه کسی می خواهد در وهله اول کشتن کند؟ باز هم، پرسش های بسیاری وجود دارد، اما پاسخ های کافی نیست، یا دقیق تر: خواننده برای پیدا کردن پاسخ برای خود آماده است. فرم رمان پنج ستاره از من دریافت می کند، اما محتوای سه ستاره ناکافی است. چه کسی می داند، شاید بعد از خواندن دوم، بیشتر بدانند؟ ولادیمیر ناباکوف نوعی نویسنده است که ابتدا باید رمزگشایی کند، قبل از اینکه بتوانید واقعا از نوشتن خود لذت ببرید. این یک طعم و مزه به دست آمده است. ستاره های چهارم، اما یک روز دوباره به شما می رسد.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب آتش کم فروغ
اما این رمان، تنها یک اثر سیاسی نیست و از نظر ارزش‌ها و عناصر ادبی نیز بسیار قابل توجه است. بسیاری از منتقدان "آتش کم‌فروغ" را از نمونه‌های اولیه و از پیشگامان ادبیات پست مدرن می‌دانند و دلیل اصلی این امر را ساختار روایت داستان عنوان می‌کنند.
خرید کتاب آتش کم فروغ
جستجوی کتاب آتش کم فروغ در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
سوالات مربوط به نویسنده، عدم اطمینان و غیره، که به طور طبیعی به هر خواننده از آتش پائین (که آیا تا به حال به نظر می رسید سایه یا Kinbote در همه وجود دارد، و اگر چنین باشد، آیا Shade اختراع Kinbote بود، یا بوتکین یا Kinbote-kin از سایه؛ آیا یک پادشاه، دیوانه یا نه، همیشه راه تبعیدی خود را به New Wye (Y) Appalachia از همان Zembla پیدا کرد؛ آیا سایه یا سایه های دیگر، کمتر فیزیکی، عبارات دیگری از فراتر از مرگ را فراتر گذاشت؟ در یک کشتی بوتکین-بت، آیا این همه خشمگینانه بود؟ ماریو، تب و فانتزی است که اتفاق افتاده است که در نتیجه اعدام یکی دیگر از خدایان از یک دانش آموز ناراحت کننده دانشگاهی، خاکستری، شاعر معتبر در اشتباه مسیر گلوله ای و غیره [نظریه ها فراوانند و جذاب هستند و من در اینجا نمی توانم اسپویلرها را به دست آورم، اما در خواندن کتابم نسبتا مطمئن هستم، و آنچه که \"سوء استفاده\" در نمایشگاه Terra ما قرار دارند]) واقعا برای خیر خالص، ثمربخش هستند سرگرمی، هنر عالی و سرگرم کننده است که این کتاب است. بازگشت به ناباکوف پس از یک تعطیل، مانند غوطه ور شدن در اقیانوس تابستان پس از سال ها از حمام های خفیف است. او استاد است این کتاب کمال است فوق العاده متعادل، درخشان، خنده دار، پیچیده بافته شده، با پروسس و شعر فراتر از مقایسه، کمال.
مشاهده لینک اصلی
دوستان، Goodreaders، طرفداران ناباکوف، کمک! من می بینم که چگونه این اتفاق می افتد: P100 (توضیحات Kinbote از پرواز پادشاه از طریق گذرگاه مخفی در کمد لباس خود را رفته) و Iâ € ™ m پرچم. پیش از این، تصمیم گرفتم که به عنوان خوانده ام از یادداشت های کلامی که باعث تحریک من شد، توجه نداشته باشم، اما با \"رامورز\" در \"p93\" (با \"ناپاکی\" و \"ناامید\"، \"پاریس\"، \"â € عنکبوت اسپکتروم، فانتزی فامیلی، و بسیاری دیگر در 10 صفحه قبل، من خیلی سست شدم و شروع به نوشتن کردم. من به صورت تصادفی به یک صفحه باز می گردم: «اما من اجازه نمی دهم که این جدول بندی مزخرف را دنبال کنم.» لطفا نه! یا این: «اثرات مرتبط مارکسیسم و فرویدپوستی که از آن صحبت شده است ...» بلگره! خوب، من این را می فهمم، Kinbote یک جنون آمیز و مهم و مهم است - بسیار شبیه هومبرت، اگر به درستی به یاد داشته باشم؟ و برای چند صفحه، برای طول پیش گفتار، این ممکن است غلبه بر. اما لعنت به نزدیکی کل کتاب به او؟ تقریبا هر هوادار ناباکوف ابتدا و ابتدای خود را ستایش می کند، اما در اینجا این سبک توسط Kinbote به دست می آید، و Kinbote's پنهانی است. شعر لحظات خود را داشت؛ پروس من به طور اتفاقی با زشتی ذاتی منفجر می شود، هیچ مقدار عجیب و غریب نمی تواند از بین برود. ناباکوف به عنوان یک نویسنده نثر، به نظر می رسد خسته، به سختی تلاش می کند، در پشت ماسک Kinbote امن، جایی که او می تواند هر گونه تمجید به شخصیت. حدس می زنم ناباکوف فکر می کند که کوروش کیهان را نفی می کند، اما من فکر نمی کنم. Heâ € ™ بازی به مخفف، showboating، ضربه همان یادداشت های احساساتی قدیمی است؛ این که همه چیز تا به حال کمی از لحن آن را آوانگارد نمی کند. بنابراین (در مقدمه به نسخه Everyman من) کسی می تواند به نام ریچارد رورتی با اطمینان چنین در مورد آنچه که \"خوب\" زمان \"Nabokov به ما می دهد، در مورد\" سعادت بسیار زیبایی \"؟ \"ما خیلی تعجب می کنیم که چرا Shade چنان غیر حساس و بی رحمانه بود که از مواد شگفت انگیز استفاده نکرد که دوستش Kinbote به طور مداوم او را تغذیه کرد.\" واقعا؟ مواد شگفت انگیز ؟! همه چیز به نظر می رسد مثل خیلی از کارتون های 2D به من - نه این که من کارتون ها را دوست ندارم، اما من به سادگی از این موضوع مراقبت نمی کنم. و من هیچوقت (همانطور که رورتی به آن اشاره می کند) را فراموش کرده ام جان یا هیزل سایه؛ برعکس، آنها همه چیز را به من در مورد اینجا اهمیت می دهند! اگر خلال آتش یک خیمه ای است که برای من ساخته شده است، ابتدا آن را فراموش کرده و بعدا به خاطر بیاورید که کار نمی کند. و نه، من نمی توانم در راه او [Kinbote] به طوری خود را نفوذ به آنچه که، در تئوری، تفسیر شعر، و نه â € œcompletely در Kinbote امید و ترس از دست رفته ، و نه از \"خواندن\" درباره خواسته های فالون های جوان \".\" برای کسانی که از ناراحتی ناراحت شده اند، از دست ندهید. من فکر می کنم شروع به فکر کردن کرده ام که یک خواننده محدود هستم، همیشه به دنبال بازتاب نگرانی های خودم هستم، زیرا آنچه الهام می گیرد و دیدگاه های خودم را در مورد داستان های منحصر به فرد الهام می گیرد. من خواندن آنچه که من دوست دارم (هرچند در بزرگترین معنی کلمه: گاهی اوقات \"چگونه\" ناراحت یا اشتباه گرفته می شود، یا ترسناک، تا زمانی که Iâ € ™ متر روشن شده). من خواندن آنچه که من را حرکت می دهد و من عجله دارم. کدام است که نمی گویم من کلمات خودم را پرت می کنند؛ سعی میکنم، واقعا امتحان کنم، برای لذت بردن / هضم / درک آنها. اما به ندرت قبل از کتاب می نشستم با این احساس که هیچ کاری نمی توانستم بکنم که بهتر از من خواندن کتاب را آموزش دهد. یکی دیگر از مفسران درباره رابطه نابوکوف با خوانندگانش سخن می گوید، و شاید این مشکل است، مطمئن باشید: شاید او فقط کار خود را در اغوا کردن من انجام دهد. اما با توجه به تعداد زیادی خواننده که به عنوان زیبا و سرگرم کننده و خنده دار به کار می روند، من فکر نمی کنم مشکل این باشد. واضح است که من فقط احساس حس شوخ طبعی یا طعم و مزه اش را به اشتراک نمی گذارم. (Shadow of the Shakespeare: \"شما به خصوص قسمتهای بنفش قدردانی می کنید؟\" \"سایه\": \"من، چارلز عزیزم، من بر روی آنها را به عنوان یک قاتل دلسوز در یک جایی از چمن که توسط دنیای بزرگ خراب شده است رول می کنم.\" در حالی که بعلاوه، متافیزیک، استعاره را تسکین می دهد، تن باعث می شود که من ناخوشایند باشد.) بنابراین، هر گونه قرص تلخ نابوکوف می خواهد من را ببلعد، فقط این، تلخ و شیرینی در اطرافش چیزی جز سس سویا نیست. و هر گونه سرنخ به جدول کلمات متقاطع در اینجا دفن شده اند، من نیاز به مراقبت از حل جدول کلمات متقاطع قبل از اینکه آنها را شکار کنید. (اعتراف: من به عنوان یک کلمه عبور نمی خواهم. شاید یک نقطه چسبنده باشد.) یکی از چیزهایی که من دوست دارم: ساختار، محبت. شعر خیالی که توسط مفسر خیالی رها شده است (یا این است؟) - این یک کلاسیک است! یکی از طرفداران بزرگ (طرفداران بزرگ) بورژس و دستگاه های مشابه آن است. اما من نیاز به کار دارم، برای پرداخت سود سهامی که ساختار معمولی آن را پرداخت نمی کند. و از این حذف، من باید بگویم \"Pierre Menard، نویسنده Quixote\" به نظر می رسد بسیار جسورانه و نوآورانه تر: برای نوشتن یک مقاله در مورد یک متن غیر ممکن است، یک متن نامرئی، با این حال متن که همه ما می دانیم و می توانید آن را بخوانید، در حال حاضر این ذهن خمیدگی است. اینترنت برای سرنخ هایی که به چه چیزی می تواند برای خوانندگان مهم باشد، اینترنت را اسکن کرده است. \"اهمیت عمیق تر آن می تواند باشد، اما اغلب من با یک دسته فوق العاده ای روبه رو هستم.\" (یک نفر در «ناظر» نه تنها رمان قرن بیستم را نام می برد، بلکه ادعا می کند که شعر در رمان ممکن است به نظر برسد ...
مشاهده لینک اصلی
من رابطه عجیب و غریبی با ناباکوف دارم من یک طراح پرویزهای درخشان و یک متفکر نوآورانه هستم، اما من در مورد کتابهایش بیش از حد زیاد حرف میزنم تا او را به حلقه درونی من تبدیل کنم. بخشی از مشکل این است که برای همه نوآوری های متافیزیکی او کار خود را در آن قلمرو ارزان تر است، همانطور که غالبا به عنوان نبوغ آن است - پایان دادن به خم شکنجه و دعوت به سرخ کردن، هر دو من را به عنوان مجریان اصلی تبدیل کردند. اگر این تنها مشکل من بود با او بود، پس این یک چیز است، اما او نخبه گرایی در تقریبا در هر صفحه نشان می دهد، طنز او اغلب به عنوان موفقیت آمیز است، و شخصیت های او ناسازگار است - برخی، مانند Pnin و Humbert Humbert زنده می مانند، دیگران مانند Cyncinatus C به نظر می رسد که به عنوان چیزی بیش از تصاویر یک نقطه وجود دارد. خندق Sinisters Krug مرتب کردن بر اساس آن خط است. هیچ کدام از این مهم در اینجا، هر چند. خالص آتش یک اثر نابغه نابالغ است که من بدون هیچ گونه رزرو آن را توصیه می کنم، و مادامی که آدا ثابت کند همانند است، این تنها کار نابغه نابالغ است که من بدون هیچ گونه رزرو در کاتالوگ نابوکوف توصیه می کنم. با این حال، اجازه دهید ما را کنار بگذاریم که چقدر بیشتر ادیان و نوآورانه و زیبایی شناسی زیبا و نزدیک به کمال من این رمان را از هر چیز دیگری پیدا می کنم توسط ایوان خواندن، زیرا نابوکوف این رمان لعنتی را که شایسته است با آن تشخیص و Catch-22 و گریه Lot 49 و عامل علف هرز و هر چیزی از بورژس به عنوان یکی از متداول ترین متون از پست مدرنیسم اولیه است. من مطمئنم که ناباکوف این طبقه بندی را نادیده میگیرد، اما نمیتواند انکار کند که او به خوبی با آن برخورد میکند، حداقل در اینجا. فرض این است که یکی از مکانهای شگفتآور برای یک رمان است که تا به حال درک شده است. جان شید یک شعر می نویسد. چارلز Kinbote، احتمالا اما احتمالا A.K.A. چارلز کاویر (نه، نه چارلز کاویر)، احتمالا و احتمالا A.K.A. ویسلاو بوتکین، در مورد شعر نظر می دهد، اما تفسیرش درباره شعر و بیشتر در مورد سرزمین خیالی اروپایی خیالی زامبرا است که او ممکن است یا نمی تواند از آن باشد و (نمایش اسپویلر) [ممکن است یا ناقص حاکم باشد - البته او همچنین می تواند یک مرد قدیمی و فرهیخته باشد و متقاعد شود که او پادشاه Zembla است، و توهم او بسیار شگفت آور است که Zembla می تواند به طور کامل اختراع خود را - من ترجیح می دهم این تفسیر، اما @ پادشاه @ nuttiness قطعا دارای شایستگی های آن است (پنهان کردن اسپویلر)]. به این معنی است که Kinbotes @ reflections @ در شعر Shades در واقع بازتاب در خود است، و او در واقع اصرار دارد چند بار که شید به طور عمدی در مورد او نوشت، که این امکان را نشان می دهد که سایه و Kinbote همان شخص، و یا که سایه Kinbotes اختراع ، گرچه من ترجیح می دهم فکر کنم که Kinbote و Shade جداگانه هستند و Kinbote فقط نوعی از عرفان های عرفانی است که شخص را به شعر خود تبدیل می کند. Kinbote با Shade در ایالات متحده ملاقات می کند و اصرار دارد که شاعران بهترین دوست را داشته باشند، هرچند روشن است که Shade او را بعضی از او را دوست ندارد و تنها او را از پذیرایی و تمجید بالقوه تحمل می کند. همه در حالی که Kinbote یا شاید Shade یا شاید هیچ یک از آنها توسط یک قاتل comically bungling که ممکن است یا نه Zemblan، و یا حتی واقعی است. همه در زیبا ترین زبان قابل تصور، با حس ظلمی از طنز و یک چشم انداز فوق العاده برای پوچ گفته شده است. لعنتیش با شکوه است خالص ترین سرگرمی شما با کانن است.
مشاهده لینک اصلی
همیشه ولادیمیر ناباکوف رابطه دوستانه و نفرت داشت. اولین بار من لولیتا را برداشت کردم، من فقط موفق به خواندن چند صفحه شدم، عمدتا به این دلیل که من نمیتوانستم موضوع را معده کنم. اما زبان خیلی زیبا و شاعرانه بود، بنابراین در دور دوم، من توانستم کتاب را تمام کنم. من از آن پشیمان نشدم، اما هنوز هم تا حدودی گیج شده بودم. آیا یک رمان درباره یک pedophile نیز می تواند یک اثر هنری باشد؟ طبیعت هنر چیست؟ در حال حاضر چیزی شبیه به Pale Fire اتفاق می افتد. این یک کار ادبی ساخته شده است که به من توصیه می شود که در مورد ماهیت واقعی آن فکر کنید. چه چیزی می تواند یک رمان در نظر گرفته شود؟ آیا می توانیم یک شعر - با مقدمه، تفسیر و شاخص آن - یک رمان؟ در یک مداخله پست مدرن، ناباکوف با تکنیک های روایی معمولی بازی می کند و به ساختن چیزی جدید می پردازد. شکل رمان منحصر به فرد است و من قطعا می توانم از آنچه نوحه سعی در دستیابی به آن داشتم را بپردازم، اما محتوای آن برای من کمی بیش از حد بود. بیش از حد همه چیز: حقایق، داستان، ادعاهای ادبی؛ این همه مخلوط کردن و ایجاد دیوار است که شما باید از طریق قدرت. در اصل این یک داستان در مورد یک شاعر آمریکایی جان شید و شعر او Pale Fire و یک شخص خاصی است که خود را برای ویرایش و نظر دادن به شعر می گیرد، و به همین دلیل بسیار جذاب است و شروع به خواندن ایده های خود می کند. اما این شخص مرموز چیست؟ آیا پادشاه سابق Zembla، چارلز معشوق، و یا فقط یک دیوانه با هویت دروغین است؟ چه کسی قاتل است؟ چه کسی می خواهد در وهله اول کشتن کند؟ باز هم، پرسش های بسیاری وجود دارد، اما پاسخ های کافی نیست، یا دقیق تر: خواننده برای پیدا کردن پاسخ برای خود آماده است. فرم رمان پنج ستاره از من دریافت می کند، اما محتوای سه ستاره ناکافی است. چه کسی می داند، شاید بعد از خواندن دوم، بیشتر بدانند؟ ولادیمیر ناباکوف نوعی نویسنده است که ابتدا باید رمزگشایی کند، قبل از اینکه بتوانید واقعا از نوشتن خود لذت ببرید. این یک طعم و مزه به دست آمده است. ستاره های چهارم، اما یک روز دوباره به شما می رسد.
مشاهده لینک اصلی