کتاب گورزاد- اثر: هرمان هسه

آن گاه دختری جوان از جنگل بیرون آمد که زنبیلی بر ساعد آویخته و کلاه حصیرین فراخ لبه ای را سایبان گیسوان زرینش کرده بود، به او گفتم: روزت به خير کجا میروی؟ گفت: برای درودگران ناهار میبرم با من همگام شد و پرسید تو امروز قصد کجا داری؟ گفتم: به سیر دنیا میروم پدرم به گشت و گذارم فرستاده و گمان میکند که باید برای مردم نی لبک بنوازم اما من هنوز از این هنر چیزی نمیدانم اول باید آن را بیاموزم